Γιατί πονάει η άρθρωση του ισχίου: λόγοι, τι να κάνετε, πώς να θεραπεύσετε

Η άρθρωση του ισχίου θεωρείται η μεγαλύτερη άρθρωση. Και είναι επίσης ο πιο φορτωμένος στο ανθρώπινο σώμα. Βρίσκεται στην περιοχή της άρθρωσης του μηρού, καθώς και στη λεκάνη. Λόγω της περίεργης δομής, το άκρο κινείται ελεύθερα σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Αυτή η άρθρωση παρέχει όρθια στάση. Ο πόνος στην άρθρωση του ισχίου βλάπτει τη λειτουργικότητά του, προκαλώντας σε ένα άτομο σοβαρή δυσφορία όταν περπατά και ακόμη και κάθεται. Σε αυτήν την περίπτωση, το άκρο μερικές φορές μεγαλώνει ακόμη και μουδιάσιμο

Γενική ταξινόμηση των αιτίων

Η διάγνωση δυσλειτουργίας της άρθρωσης του ισχίου είναι γεμάτη με κάποιες δυσκολίες, καθώς οτιδήποτε προκαλεί επώδυνες αισθήσεις: τραύμα, σκελετική νόσος, ταυτόχρονη παθολογία εσωτερικών οργάνων. Σε αυτήν την περίπτωση, η κατεστραμμένη περιοχή θα πονάει, οι αισθήσεις καίγονται.

Αυτό το πρόβλημα είναι πιο συνηθισμένο στους ανθρώπους που έχουν περάσει τα 50 χρόνια. Ταυτόχρονα, οι γυναίκες είναι επιρρεπείς σε προβλήματα με αυτήν την άρθρωση ή το ισχίο πολύ περισσότερο από τους άνδρες.

Ο πόνος στο ισχίο προκαλείται συχνά από:

• Τραυματικό: κάταγμα του μηριαίου λαιμού, άμεσος τραυματισμός στην περιοχή των αρθρώσεων, σοβαρή εξάρθρωση του δεξιού ή του αριστερού ισχίου, οστεοποιητική μυοσίτιδα, η οποία αναπτύχθηκε ως αποτέλεσμα τραυματικού τραυματισμού της άρθρωσης, κατάγματα των πυελικών οστών, επιφυσιολύση της μηριαίας κεφαλής .
• Βλάβες του συνδετικού ιστού της άρθρωσης του ισχίου: Νόσος του Reiter, αρθρίτιδα και μόνο ρευματοειδής, αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα.
• Ασθένειες της άρθρωσης, συνοδευόμενες από εκφυλιστικές διεργασίες στους ιστούς: κοξάρθρο.
• Οστεοχονδροπάθειες: οστεοχονδρίτιδα disecans, παθολογία Legg-Calve-Perthes.
• Προβλήματα ανάπτυξης του σκελετού: παραμόρφωση του επιφυσιακού φλεβού του ποδιού που αναπτύσσεται στους εφήβους.
• Διαδικασίες φλεγμονής των μαλακών ιστών στις αρθρώσεις: θυλακίτιδα, μεταβολική αρθρίτιδα, αρθρική κοξίτιδα, που προκαλείται από βακίλο φυματίωσης.

Ο ακτινοβολημένος πόνος στην περιοχή του μηρού αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα τέτοιων βλαβών: συμβίτιδα, ριζικό σύνδρομο, παθολογικές διεργασίες στο εσωτερικό της ιερής αρθρώσεως, ενθυσοπάθεια. Σε γενικές γραμμές, μια τραυματισμένη αριστερή ή δεξιά άρθρωση του ισχίου προκαλεί σημαντική δυσφορία και πόνο. Πρέπει να αντιμετωπιστεί όταν εμφανιστούν τα παραμικρά συμπτώματα.

Λεπτομερής περιγραφή των τραυματικών αιτιών

Εάν πονάει η άρθρωση του ισχίου, ο λόγος για την ανάπτυξη μιας τέτοιας παθολογικής κατάστασης μπορεί να είναι:

1. Συγγενής εξάρθρωση του ισχίου, που οφείλεται σε ανεπιτυχή τοκετό ή κατά τη διάρκεια της ενδομήτριας ανάπτυξης. Η βλάβη μπορεί να διαγνωστεί γρήγορα ακόμη και σε νεογέννητα μωρά. Το παιδί έχει ανώμαλες γλουτιακές πτυχές, συντομεύοντας το ένα πόδι. Ένα τσίμπημα νεύρου είναι επίσης κοινό. Για ένα νεογέννητο, αυτή η ασθένεια είναι αρκετά περίπλοκη και επικίνδυνη, καθώς οι συνέπειες του τραύματος μπορούν να παραμείνουν για τη ζωή.
2. Τραυματική εξάρθρωση του ισχίου. Χαρακτηρίζεται από έντονο πόνο, ένα άτομο δεν μπορεί να κάνει καμία κίνηση και δεν μπορεί να γίνει λόγος για καθιστή ή στάση. Το οίδημα και το αιμάτωμα εμφανίζονται πάνω από την άρθρωση. Κατά την εξάρθρωση του ισχίου (τρέξιμο, αθλητική προπόνηση) επιδεινώνει μόνο την κατάσταση, προκαλεί την εξέλιξη αλλαγών και παθολογικών διαδικασιών στην άρθρωση του ισχίου. Αυτός ο τύπος τραυματισμού απαιτεί άμεση θεραπεία.
3. Κάταγμα του μηριαίου λαιμού. Αυτή η διάγνωση γίνεται συχνά σε γυναίκες άνω των 60 ετών. Η αιτία τέτοιων βλαβών στην άρθρωση του ισχίου είναι η πτώση του σταυρού ή ένα στοχευμένο πλήγμα στην άρθρωση του ισχίου. Κατά τη στιγμή του κατάγματος, ένας πολύ έντονος πόνος γίνεται αισθητός, επιδεινωμένος από την κίνηση. Δυσάρεστες αισθήσεις αρχίζουν να δίνουν στην εσωτερική επιφάνεια του μηρού. Στο σημείο του τραυματισμού, εμφανίζεται πρήξιμο, μώλωπες στην περιοχή της άρθρωσης του ισχίου. Το κατεστραμμένο αριστερό ή δεξί πόδι γίνεται κοντύτερο, και το άτομο αναπτύσσει χωλότητα, η άρθρωση αρχίζει να κάνει κλικ. Επιπλέον, το τραύμα συμβάλλει στο τσίμπημα του νεύρου, έτσι ο μηρός αρχίζει να μούδιασμα.
4. Τρανστρομηχανικό κάταγμα του μηριαίου οστού. Ο πόνος σε αυτήν την περίπτωση είναι μέτριος ή σοβαρός. Κατά τη μετακίνηση, τα συμπτώματα στο ισχίο είναι χειρότερα. Εδώ, είναι επίσης δυνατό ένα τσίμπημα νεύρου. Σε μια τέτοια κατάσταση, ο πόνος πυροβολείται και τα άκρα μπορεί να μουδιάσουν.
5. Σύγχυση της άρθρωσης του ισχίου. Εδώ ο πόνος είναι μέτριας έντασης, αλλά μπορεί να γίνει σοβαρός κατά την ενεργή κίνηση ενός ατόμου. Σε ηρεμία, τα συμπτώματα εξαφανίζονται. Αυτή η αιτία πόνου στην άρθρωση του ισχίου ή του ισχίου είναι πολύ συχνή, ειδικά σε άτομα με τάση πτώσης. Ο ασθενής έχει χωλότητα, η οποία περνά γρήγορα.

Ο τραυματικός τραυματισμός στην άρθρωση του ισχίου μπορεί να θεωρηθεί η κύρια και κοινή αιτία δυσάρεστου πόνου. Σοβαρά κατάγματα ή εξάρσεις του μηριαίου οστού, η λεκάνη συχνά απαιτεί χειρουργική επέμβαση. Εάν ένα άτομο έχει τσίμπημα νεύρου και ο ασθενής αρχίσει να μούδιασμα του άκρου, μια επίσκεψη σε γιατρό θα πρέπει να είναι άμεση.

Οι συστηματικές ασθένειες ως αιτία πόνου

Ο πόνος στην άρθρωση του ισχίου όταν περπατάτε ή σε άλλες θέσεις μπορεί να προκληθεί από συστηματικές βλάβες του συνδετικού ιστού. Η θεραπεία τέτοιων ασθενειών πρέπει να πραγματοποιείται συνεχώς, δεδομένου ότι θεωρούνται πρακτικά ανίατες. Επιπλέον, η θεραπεία πρέπει να είναι ολοκληρωμένη και να έχει αντίκτυπο, πρώτα απ 'όλα, στην αιτία της ανάπτυξης δυσάρεστων αισθήσεων.

Έτσι, οι ακόλουθες παθολογίες είναι ικανές να προκαλέσουν πόνο στην αριστερή ή δεξιά άρθρωση του ισχίου:

• Αγκυλωτική σπονδυλίτιδα. Εδώ ο πόνος είναι θαμπό. Σε έναν άρρωστο άνδρα ή γυναίκα, οι οδυνηρές αισθήσεις γίνονται πιο δυνατές τη νύχτα. Εντοπισμός του συνδρόμου πόνου - ιερού ή λεκάνης. Ταυτόχρονα, είναι σε θέση να δώσει στο γόνατο, το μηρό, τη βουβωνική χώρα, το σουτ. Η κίνηση σε αυτήν την περίπτωση, ειδικά το περπάτημα, είναι δύσκολη, ο ασθενής αισθάνεται δυσκαμψία. Ο πόνος στο ισχίο μπορεί να είναι αρκετά σοβαρός. Μια φλεγμονώδης διαδικασία αναπτύσσεται μέσα στη δεξιά ή την αριστερή άρθρωση.
• Σύνδρομο Reiter. Αυτή η ασθένεια είναι μια βλάβη των αρθρώσεων, των ουρογεννητικών οργάνων, καθώς και της φλεγμονής του επιπεφυκότα. Η ασθένεια είναι αυτοάνοση και προκύπτει από εντερική λοίμωξη. Η παθολογική διαδικασία εντός της άρθρωσης ξεκινά αρκετές εβδομάδες ή μήνες μετά την έναρξη της ανάπτυξης της νόσου. Χαρακτηρίζεται από οξύ πόνο στο ισχίο ή στις αρθρώσεις, αλλαγές θερμοκρασίας. Ένα έντονο πρήξιμο εμφανίζεται στην περιοχή της πυέλου αριστερά και δεξιά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ασθένεια οδηγεί σε συμμετρική βλάβη των αρθρώσεων.
• Ρευματοειδής αρθρίτιδα. Αυτό το πρόβλημα χαρακτηρίζεται από βλάβη στον συνδετικό ιστό. Αυτός ο τύπος ασθένειας δεν συνοδεύεται ποτέ από την εμφάνιση πύου. Αυτή η ασθένεια θεωρείται απαραίτητη προϋπόθεση για τη συνάρθρωση των αρθρώσεων του ισχίου. Υπάρχει μια σταδιακή εξέλιξη. Αρχικά, χαρακτηρίζεται από τα ακόλουθα συμπτώματα: οίδημα και πρήξιμο (αριστερά ή δεξιά). Η δυσφορία γίνεται αισθητή όταν περπατάτε, ο πόνος εκτοξεύεται. Μέσα στην άρθρωση, λόγω της διαδικασίας φλεγμονής, η θερμοκρασία αυξάνεται (τοπική και γενική). Η περαιτέρω πρόοδος συμβάλλει στην εμφάνιση δυσκαμψίας σε οποιαδήποτε κίνηση. Υπάρχει πόνος στην άρθρωση του ισχίου όταν βρίσκεται στο πλάι τη νύχτα. Συνήθως, η παθολογία που παρουσιάζεται εκδηλώνεται ταυτόχρονα στα δεξιά και στα αριστερά. Λόγω της καταστροφής της άρθρωσης του ισχίου, τα νεύρα του ασθενούς μπορούν να τσιμπήσουν, έτσι τα άκρα γίνονται μούδιασμα. Η θεραπεία εδώ πρέπει να είναι άμεση.

Οι συστηματικές παθολογίες είναι ικανές να μεταφέρουν πόνο διαφορετικής φύσης σε ένα άτομο: αιχμηρό, εξαιρετικά οξύ, τραβώντας. Δεν είναι πάντα δυνατό να αντιμετωπίσετε από μόνοι σας σοβαρή δυσφορία, ακόμη και κατά τη διάρκεια μιας περιόδου ανάπαυσης. Επομένως, μόνο ένας γιατρός θα πρέπει να συνταγογραφήσει τη σωστή θεραπεία. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις καταστάσεις όταν ένα νεογέννητο παιδί είναι άρρωστο. Η αναποτελεσματική θεραπεία μπορεί να καταστρέψει τη ζωή του στο μέλλον.

Πόνος που προκαλείται από εκφυλιστικές αλλαγές

Αρκετά οξεία, καύση ή τραβώντας πόνοι στις αρθρώσεις μπορεί να προκαλέσει τέτοιες ασθένειες:

1. Παραμόρφωση της επιφύσης του varus, συχνή στους εφήβους. Μαζί της, οι αισθήσεις έχουν έναν θαμπό, ελκυστικό χαρακτήρα. Είναι ικανά να δίνουν στο εσωτερικό του γόνατος. Το τρέξιμο και άλλες αθλητικές προπονήσεις προκαλούν αύξηση της έντασης του συνδρόμου πόνου. Ο πόνος από καιρό σε καιρό μπορεί να πυροβολήσει και η άρθρωση μπορεί να κάνει κλικ.
2. Κοξάρθρωση. Η παθολογία που παρουσιάζεται καταλαμβάνει μία από τις κορυφαίες θέσεις μεταξύ όλων των βλαβών της άρθρωσης του ισχίου. Διαγιγνώσκεται τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες. Θα χρειαστεί πολύς χρόνος για τη θεραπεία του και η θεραπεία είναι αρκετά περίπλοκη. Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη εκφυλιστικών και καταστροφικών διεργασιών στην άρθρωση. Τα συμπτώματα της παθολογίας είναι τα εξής: πρώτον, η άρθρωση του ασθενούς αρχίζει να πονάει μετά το τρέξιμο, μια μεγάλη βόλτα ή σκαλοπάτια. Και σε ηρεμία, η δυσφορία εξαφανίζεται. Οι κινήσεις δεν είναι ακόμη περιορισμένες εδώ. Στο δεύτερο στάδιο της ανάπτυξης, εμφανίζονται τα ακόλουθα συμπτώματα: το σύνδρομο πόνου αρχίζει να δίνει στη βουβωνική χώρα, καθώς και στο μηρό. Το καθημερινό άγχος αυξάνει την ένταση των αισθήσεων, αλλά στην ηρεμία εξαφανίζονται. Το παρατεταμένο περπάτημα προκαλεί την εμφάνιση χωλότητας, η άρθρωση αρχίζει να κάνει κλικ. Η εργασία των μυών και των τενόντων διακόπτεται, ο τόνος τους μειώνεται. Στο τελευταίο στάδιο της ανάπτυξης της νόσου, ο ασθενής έχει πόνο ακόμη και τη νύχτα και είναι αρκετά δυνατός. Η χωλότητα γίνεται σοβαρή. Οι μύες χάνουν τον όγκο και την ατροφία τους - ένα άτομο γίνεται ακίνητο. Η θεραπεία μπορεί να σταματήσει ή να επιβραδύνει την καταστροφή της άρθρωσης.

Αυτές οι παθολογίες μπορούν να οδηγήσουν σε συνεχή χωλότητα, και αυτό είναι ήδη περιορισμός της εργασιακής δραστηριότητας, η έλλειψη πλήρους αθλητικής προπόνησης. Ακόμα και το να σηκωθεί κανείς το πρωί μπορεί να είναι πολύ δύσκολο.

Φλεγμονώδεις και μολυσματικές αιτίες πόνου

Εκτός από την άμεση βλάβη στα οστά της άρθρωσης, η φλεγμονή των μυών, οι τένοντες και η κάψουλα των αρθρώσεων μπορεί να προκαλέσει δυσφορία. Και οι μολυσματικές ασθένειες είναι επίσης ικανές να προκαλέσουν σύνδρομο πόνου:

• Πυώδης αρθρίτιδα. Σημάδια μιας τέτοιας παθολογίας είναι: αύξηση της γενικής θερμοκρασίας, ερυθρότητα του δέρματος στην περιοχή των αρθρώσεων, σοβαρό πρήξιμο, έντονος ή έντονος πόνος. Οποιοδήποτε φορτίο (τρέξιμο και ακόμη και περπάτημα) ή ακόμη και το κοινό σκαρί από το κρεβάτι γίνεται αδύνατο. Ο πόνος αρχίζει να πυροβολείται. Η θεραπεία εδώ δεν πρέπει να καθυστερεί, καθώς ο ασθενής αναπτύσσει σήψη.
• Νέκρωση της μηριαίας κεφαλής (ασηπτική). Κυρίως παρατηρείται σε αρκετά νεαρούς άνδρες. Η ασθένεια εμφανίζεται λόγω της επιδείνωσης της κυκλοφορίας του αίματος σε αυτήν την περιοχή. Το αποτέλεσμα της ανάπτυξης νέκρωσης είναι ο θάνατος των ιστών. Η παθολογία έχει τα ακόλουθα σημάδια: έναν έντονα εμφανιζόμενο οξύ πόνο που μπορεί να εκπέμψει στη βουβωνική χώρα, αίσθημα καύσου στην πληγείσα περιοχή. Μπορεί να πονάει τόσο πολύ που ένα άτομο δεν είναι σε θέση να κλίνει στο προσβεβλημένο πόδι, είναι δύσκολο να σηκωθεί από το κρεβάτι. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο ασθενής χρειάζεται μια ένεση αναλγητικού για να μουδιάσει την άρθρωση. Μετά από μερικές ημέρες, τα συμπτώματα εξαφανίζονται. Εάν η παθολογία συνεχίσει να εξελίσσεται, τότε το άτομο θα βιώσει αλλαγές στους μυς και τους τένοντες - θα ατροφεί. Το άτομο αναπτύσσει διαταραχή βάδισης και χωλότητα.
• Φυματιώδης αρθρίτιδα. Ένα χαρακτηριστικό της παθολογίας είναι ότι αναπτύσσεται κυρίως σε μικρά παιδιά που έχουν εξασθενίσει την ανοσία. Η παθολογία είναι αργή. Ο μικρός ασθενής κουράζεται γρήγορα, τρέχει πολύ λίγο. Οι μύες του μηρού σταδιακά ατροφούν. Η άρθρωση αρχίζει να κάνει κλικ, το πόδι γίνεται κοντύτερο. Με την πάροδο του χρόνου, η προσβεβλημένη άρθρωση αρχίζει να πονάει πολύ. Μερικές φορές ο πόνος είναι έντονος και μερικές φορές τραβώντας ή καίτε. Περαιτέρω, ο καθαρισμός εμφανίζεται μέσα στην άρθρωση, τα συμπτώματα εντείνονται.
• Η θυλακίτιδα είναι μια φλεγμονώδης βλάβη του αρθρικού θύλακα. Το κύριο σύμπτωμα της παθολογίας είναι ο πόνος που θα σέρνεται κατά μήκος του ποδιού. Ταυτόχρονα, οι αισθήσεις είναι οξείες και όταν σηκώνεστε ή περπατάτε, η δυσφορία εκδηλώνεται πολύ έντονα. Σε κατάσταση ηρεμίας, το τραυματισμένο άκρο θα πονά ή θα κάψει.

Οι μολυσματικές παθολογίες προκαλούν διάφορους τύπους πόνου μέσα στην άρθρωση του ισχίου: αίσθημα καύσου, τραβήγματος ή θαμπό. Συχνά η δυσφορία γίνεται αισθητή τόσο πολύ που το άτομο δεν μπορεί να κοιμηθεί τη νύχτα. Φυσικά, όλες αυτές οι παθολογίες πρέπει να αντιμετωπιστούν επειγόντως.

Χαρακτηριστικά της διάγνωσης της παθολογίας

Για τον ακριβή προσδιορισμό των αιτίων και των παραγόντων που προκαλούν πόνο στην άρθρωση του ισχίου, ο ασθενής χρειάζεται την προσεκτική στάση των γιατρών και τη σωστή διάγνωση. Για αυτό, χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες διαδικασίες:

• Εξέταση υπερήχων της άρθρωσης του ισχίου.
• Ακτινογραφία της περιοχής του μηρού και πρέπει να γίνεται σε δύο προβολές.
• Εργαστηριακές εξετάσεις αίματος: γενικές και βιοχημικές. Θα καθορίσουν την παρουσία του ρευματοειδούς παράγοντα, μια αύξηση στο επίπεδο των λευκοκυττάρων και μια αλλαγή στο ρυθμό καθίζησης των ερυθροκυττάρων.
• Εξωτερική εξέταση της άρθρωσης με ψηλάφηση, καθώς και διόρθωση παραπόνων ασθενούς.
• Μαγνητική τομογραφία.

Μετά την εξέταση, καθορίζεται μια ακριβής διάγνωση και συνταγογραφείται μια ολοκληρωμένη θεραπεία.

Πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί η παθολογία;

Εάν περιοδικά αισθάνεστε πόνο στην άρθρωση του ισχίου, πρέπει να αντιμετωπιστεί. Η θεραπεία εξαρτάται από την αιτία που την έχει προκαλέσει. Έτσι, η θεραπεία της άρθρωσης εμφανίζεται ανάλογα με την παθολογία.

Συγγενής εξάρθρωση

Εάν η εξάρθρωση είναι συγγενής, ειδικά ορθοπεδικά προϊόντα εφαρμόζονται στην άρθρωση του παιδιού: συνιστάται αναβολέας, αποστάτης ή μαξιλάρι Frejk. Όλα αυτά τα εργαλεία υποστηρίζουν τα πόδια του νεογέννητου μωρού στη σωστή φυσιολογική θέση. Το παιδί θα πρέπει να μείνει σε αυτά για τουλάχιστον έξι μήνες. Εάν η παραδοσιακή θεραπεία δεν είναι αποτελεσματική, τότε το μωρό συνταγογραφείται χειρουργική επέμβαση. Δηλαδή, η κεφαλή του μηρού ρυθμίζεται λειτουργικά σε ένα νεογέννητο παιδί και άλλες ελλείψεις διορθώνονται επίσης. Μετά την αφαίρεση των ορθοπεδικών συσκευών, το μωρό μπορεί να τρίψει απαλά για να ενισχύσει τους μυς.

Τραυματική εξάρθρωση

Σε περίπτωση τραυματικής εξάρθρωσης, ο γιατρός θα πρέπει να το προσαρμόσει ξανά χρησιμοποιώντας φάρμακα που βοηθούν στην εξάλειψη του μυϊκού τόνου. Μετά από αυτό, ο ασθενής πρέπει να διαθέτει ειρήνη. Το μούδιασμα του άκρου υποδηλώνει ότι το νεύρο τρυπά. Αυτό απαιτεί υποχρεωτική εξέταση από νευρολόγο.

Κάταγμα ισχίου

Ένα κάταγμα ισχίου αντιμετωπίζεται από έναν τραυματία. Με τέτοια βλάβη, ο ασθενής ενδείκνυται για χειρουργική επέμβαση. Οι συντηρητικές θεραπείες είναι μερικές φορές αναποτελεσματικές. Εάν όμως δεν μπορεί να γίνει η επέμβαση, συνιστάται στον ασθενή να εφαρμόσει επίδεσμο γύψου στο αριστερό (δεξί) πόδι και από το κάτω πίσω μέρος της φτέρνας. Σε γυναίκες ή άνδρες μετά από 60 χρόνια, τέτοια βλάβη στο οστό του ισχίου σπάνια θεραπεύεται και η διαδικασία ανάρρωσης διαρκεί μήνες. Μεταξύ των συνεπειών αυτής της νόσου, μπορεί κανείς να ξεχωρίσει την ανεπαρκή λειτουργικότητα του αναπνευστικού και καρδιαγγειακού συστήματος, επειδή ο ασθενής δεν έχει την ευκαιρία να ζήσει μια ενεργή ζωή και να κινηθεί κανονικά. Ακόμη και η συνεδρίαση καθίσταται πρόβλημα γι 'αυτόν. Ένα κάταγμα της άρθρωσης μπορεί να συνοδεύεται από αίσθημα καύσου στους μαλακούς ιστούς. Όσον αφορά τη χειρουργική επέμβαση, στην περίπτωση αυτή, η στερέωση του κεφαλιού και του σώματος του οστού με καρφίτσες ή βίδες, καθώς και ενδοπροθετικά, χρησιμοποιείται για θεραπεία.

Αγκυλωτική σπονδυλίτιδα

Η θεραπεία της αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας είναι πολύπλοκη. Βοηθά στη μείωση της έντασης των συμπτωμάτων που προκαλούνται από τη φλεγμονή. Η θεραπεία περιλαμβάνει φάρμακα (αντιφλεγμονώδη φάρμακα, ορμονικά φάρμακα, ανοσοκατασταλτικά), φυσικοθεραπευτικές διαδικασίες, θεραπευτικές ασκήσεις (το μυϊκό τέντωμα είναι χρήσιμο). Το μασάζ της προσβεβλημένης άρθρωσης στα αριστερά ή στα δεξιά θεωρείται εξίσου χρήσιμο. Όλα τα φάρμακα, καθώς και οι θεραπευτικές ασκήσεις, επιλέγονται αυστηρά από έναν τραυματία, ορθοπεδικό ή χειρουργό. Για να ενισχύσετε τους πυελικούς μύες σας, πρέπει να κάνετε κολύμπι. Σε ιδιαίτερα δύσκολες περιπτώσεις, στον ασθενή εμφανίζεται αρθροπλαστική της άρθρωσης στα αριστερά ή στα δεξιά.

Η νόσος του Reiter

Για τη θεραπεία της παθολογίας του Reiter, θα χρειαστούν αντιβιοτικά, καθώς και αντιφλεγμονώδη φάρμακα, γλυκοκορτικοστεροειδή, φάρμακα για την καταστολή της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος και τοπικές αλοιφές. Η θεραπεία θα διαρκέσει πολύ - τουλάχιστον 4 μήνες. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η παθολογία που παρουσιάζεται μπορεί να επαναληφθεί στις μισές περιπτώσεις. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, είναι απαραίτητο να διατηρηθεί ο μυϊκός τόνος με σωματική άσκηση - τακτική έκταση.

Ρευματοειδής αρθρίτιδα

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η οποία μπορεί να προκαλέσει σοβαρό πόνο ακόμη και σε ηρεμία, δεν μπορεί να εξαλειφθεί πλήρως. Αλλά πρέπει να προσπαθήσετε να βελτιώσετε την ποιότητα ζωής ενός άρρωστου άνδρα ή γυναίκας. Για αυτό, η φαρμακευτική αγωγή χρησιμοποιείται με κυτταροστατικά, ορμονικούς παράγοντες, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, καθώς και αντιρευματικά φάρμακα. Όσον αφορά τη χειρουργική επέμβαση, χρησιμοποιείται μόνο στα τελευταία στάδια, όταν το περπάτημα και το κάθισμα είναι σχεδόν αδύνατο. Συνιστάται η στερέωση ή η αρθροπλαστική της άρθρωσης. Η άσκηση είναι επίσης χρήσιμη, ειδικά τεντώνοντας, τοπικές αλοιφές.

Κοξάρθρωση

Η θεραπεία της συνξάρθρωσης αποσκοπεί στην εξάλειψη της αιτίας της ανάπτυξης συμπτωμάτων και σημείων. Η παθολογία στα αρχικά στάδια της ανάπτυξης αντιμετωπίζεται με συντηρητικές μεθόδους. Στον ασθενή παρουσιάζονται ΜΣΑΦ, χονδροπροστατευτές, καθώς και φάρμακα για τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος. Ανακουφιστικά και αλοιφές θέρμανσης χρησιμοποιούνται για θεραπεία. Επιπλέον, ο ασθενής συνταγογραφείται ελαφριά θεραπευτική εκπαίδευση. Φυσικά, η άρθρωση πρέπει συχνά να μουδιάζεται. Σε περίπτωση σοβαρής δυσφορίας, χρησιμοποιούνται ενέσεις.

Το τελευταίο στάδιο της συνξάρθρωσης δεν είναι πλέον αποδεκτό στη συντηρητική θεραπεία. Κάθε φορτίο στην άρθρωση επιδεινώνει την ευημερία ενός ατόμου. Είναι αδύνατο να σηκωθείς από το κρεβάτι χωρίς βοήθεια. Ο ασθενής πρέπει να κάνει ενέσεις ανακούφισης του πόνου. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστεί η ασθένεια μόνο με χειρουργική επέμβαση. Γενικά, απαιτείται αρθροπλαστική της άρθρωσης, ωστόσο, αντενδείκνυται για πολύ ηλικιωμένους. Επομένως, τέτοιοι ασθενείς υποβάλλονται μόνο σε βοηθητικές επεμβάσεις. Μετά τη χειρουργική θεραπεία, ο ασθενής χρειάζεται ένα πρόγραμμα αποκατάστασης: ελαφρύ τέντωμα, πολύ απλή εκπαίδευση υπό την επίβλεψη ενός γιατρού. Το φορτίο πρέπει να είναι ελάχιστο.

Η σωστή θεραπεία θα βοηθήσει να επιβραδύνει κάπως την εξέλιξη της νόσου, καθώς και να εξαλείψει τα δυσάρεστα συμπτώματα.

Χαρακτηριστικά της θεραπείας μολυσματικών και φλεγμονωδών παθολογιών

Όλα εξαρτώνται από τον τύπο της νόσου:

1. Πυώδης αρθρίτιδα. Κατ 'αρχάς, ο ασθενής πρέπει να μουδιάσει την προσβεβλημένη άρθρωση του ισχίου. Για αυτό, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια ένεση αναλγητικού απευθείας στην άρθρωση. Η λοίμωξη πρέπει να καταπολεμηθεί με αντιβακτηριακούς παράγοντες και αντιβιοτικά. Επιπλέον, πολλές ομάδες φαρμάκων χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα. Μόνο ένας γιατρός μπορεί να τους συνταγογραφήσει. Επιπλέον, πραγματοποιείται η απομάκρυνση των αποστημάτων. Το άρρωστο πόδι πρέπει να είναι εντελώς σε ηρεμία, δηλαδή, ασβεστοκονίαμα ή νάρθηκας εφαρμόζεται στον ασθενή.
2. Η θεραπεία της ασηπτικής νέκρωσης της μηριαίας κεφαλής περιλαμβάνει την αποκατάσταση της ροής του αίματος, την ταχεία απορρόφηση των περιοχών που είναι νεκρές. Το άκρο πρέπει να αναισθητοποιείται με ΜΣΑΦ. Επίσης χρησιμοποιούνται σύμπλοκα βιταμινών, φάρμακα για τη μείωση του ιξώδους του αίματος. Εάν ο μηρός συνεχίσει να πονάει, τότε πρέπει επιπλέον να κάνετε μασάζ, αναισθητική αλοιφή. Αυτή η κατάσταση μπορεί επίσης να αντιμετωπιστεί με φυσιοθεραπεία και θεραπευτικές ασκήσεις. Σε δύσκολες περιπτώσεις, χρησιμοποιούνται ελάχιστα επεμβατικές χειρουργικές τεχνικές ή αρθροπλαστική αρθρώσεων.
3. Δεδομένου ότι με θυλακίτιδα, η άρθρωση του ισχίου πονάει πολύ, πρέπει να είναι μούδιασμα. Γι 'αυτό, χρησιμοποιείται αναλγητικό και αντιφλεγμονώδες μέσο και χορηγείται μέσω ενδομυϊκής ένεσης. Τα στεροειδή χρησιμοποιούνται επίσης για να απαλλαγούν γρήγορα από σοβαρή δυσφορία. Δεδομένου ότι η άρθρωση του ισχίου και του ισχίου μπορεί να πονάει συνεχώς, πρέπει να διατηρείται σε ηρεμία.
4. Η φυματιώδης αρθρίτιδα αντιμετωπίζεται κυρίως συντηρητικά. Το μωρό πρέπει να περιορίσει την κινητικότητα με έναν σφιχτό επίδεσμο. Εάν σχηματιστεί απόστημα στους μαλακούς ιστούς του μωρού, θα πρέπει να αφαιρεθεί χειρουργικά.

Κάψιμο, μούδιασμα του άκρου, πόνος στην άρθρωση του ισχίου, ακτινοβολία στο πόδι - αυτές είναι δυσάρεστες αισθήσεις που υποδηλώνουν την πιθανή παρουσία σοβαρών προβλημάτων.

Εναλλακτική θεραπεία του πόνου στις αρθρώσεις του ισχίου

Εάν ένα άτομο έχει πόνο στην καύση, προβλήματα με τένοντες, αλλά δεν είναι επιθυμητό να πάρει χάπια, τότε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε λαϊκές θεραπείες. Δεν μπορούν να ονομαστούν πανάκεια, αλλά βοηθούν στη σύνθετη θεραπεία. Φυσικά, πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό πριν από τη χρήση.

Οι παρακάτω λαϊκές συνταγές θα είναι χρήσιμες:

1. Πηλός συμπίεση (μπλε, λευκό). Μια τέτοια λαϊκή θεραπεία σας επιτρέπει να ανακουφίσετε το πρήξιμο και τον πόνο. Είναι καλύτερα να εναλλάσσετε τον πηλό. Ο πηλός πρέπει να εφαρμόζεται όλη τη νύχτα και να τυλίγεται σε ένα ζεστό πανί.
2. Κομπρέσες λάχανου. Χρειάζονται επίσης μέλι. Γομίζεται με ένα φύλλο λάχανου και εφαρμόζεται στο μέρος όπου γίνεται αισθητός ένας καπνός ή έντονος πόνος. Περαιτέρω, η συμπίεση καλύπτεται με πλαστική σακούλα και μονώνεται με μάλλινο ύφασμα. Η πορεία της θεραπείας είναι 1 μήνας. Στα διαστήματα μεταξύ των κομπρέσες στην προσβεβλημένη άρθρωση του ισχίου, μπορείτε να κάνετε ένα ελαφρύ μασάζ: τρίψιμο, χαϊδεύοντας.
3. Σπιτική αλοιφή από εσωτερικό λίπος και λευκή ρίζα πετρελαίου (250 γρ. ). Το λίπος πρέπει να λιώσει, προσθέστε τη ρίζα ψιλοκομμένη σε μύλο κρέατος και βάλτε σε χαμηλή φωτιά. Είναι απαραίτητο να βράσουμε το μείγμα για 7 λεπτά. Αφού κρυώσει η αλοιφή, θα πρέπει να εφαρμόζεται στην προσβεβλημένη άρθρωση του ισχίου όλη τη νύχτα. Σε αυτήν την περίπτωση, ο σύνδεσμος πρέπει να είναι μονωμένος. Αυτή η λαϊκή θεραπεία ανακουφίζει καλά το πρήξιμο και άλλα δυσάρεστα συμπτώματα.
4. Ένα είδος λαϊκής θεραπείας από σκόρδο, σέλινο και λεμόνι, που ανακουφίζει τον έντονο πόνο στους τένοντες. Για μαγείρεμα, χρειάζεστε 2 λεμόνια, 300 γρ. ρίζα σέλινου, καθώς και 130 γρ. σκόρδο. Όλα τα συστατικά κόβονται προσεκτικά σε μύλο κρέατος και τοποθετούνται σε δοχείο με σφιχτό καπάκι. Περαιτέρω, ολόκληρο το μείγμα χύνεται με βραστό νερό και αναμιγνύεται. Τώρα το προϊόν πρέπει να καλύπτεται καλά, να τυλίγεται σε κουβέρτα και να αφήνεται όλη τη νύχτα. Πρέπει να πάρετε το φάρμακο ένα κουταλάκι του γλυκού πριν από τα γεύματα για αρκετούς μήνες.

Ένα τσιμπωμένο νευρικό ισχίο δεν μπορεί να εξαλειφθεί με αυτές τις θεραπείες. Το μούδιασμα του άκρου πρέπει να προειδοποιεί και να σας αναγκάζει να δείτε έναν νευρολόγο. Κάθε βλάβη της άρθρωσης του ισχίου που προκαλεί πόνο πρέπει να εντοπιστεί και να αντιμετωπιστεί εγκαίρως. Και ελαφριά γυμναστική, ασκήσεις τεντώματος θα βοηθήσουν στην πρόληψη της ανάπτυξης λειτουργικών διαταραχών της άρθρωσης του ισχίου.