Πόνος στην πλάτη στην οσφυϊκή περιοχή

Ο πόνος στην πλάτη στην οσφυϊκή περιοχή είναι γνωστός σε όλους. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, αυτή είναι η αιτία του 25% όλων των αιτημάτων ιατρικής περίθαλψης. Η εμφάνισή του μπορεί να προκαλέσει πολλούς διαφορετικούς παράγοντες, από την κόπωση των φανατικών έως τις πολύ σοβαρές ασθένειες. Επομένως, δεν πρέπει να αγνοήσετε το πρόβλημα, ειδικά εάν η ταλαιπωρία εμφανίζεται τακτικά και ακόμη περισσότερο με την πάροδο του χρόνου. Σε τέτοιες περιπτώσεις, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν θεραπευτή το συντομότερο δυνατό ή να πάτε απευθείας σε έναν νευρολόγο και να υποβληθείτε σε μια ολοκληρωμένη εξέταση.Αυτό θα επιτρέψει τη διάγνωση της νόσου στα αρχικά στάδια της ανάπτυξης και τη λήψη έγκαιρων μέτρων για να σταματήσει η εξέλιξή της. Εάν όμως την παραμονή της έναρξης του πόνου υπήρχε τραυματισμός ή ανεπιτυχής πτώση, πρέπει να εγγραφείτε αμέσως για συμβουλευτική συνδρομή σε έναν τραυματία ή έναν χειρουργό της σπονδυλικής στήλης.

Χαρακτηριστικά του πόνου στην πλάτη και των σχετικών συμπτωμάτων

Ο πόνος στην πλάτη μπορεί να είναι διαφορετικής φύσης και σοβαρότητας. Μπορούν να είναι δυνατοί, πυροβολισμοί, κλαψούρισμα, τράβηγμα κ. λπ. Μπορούν να ενταθούν κατά τη διάρκεια της σωματικής άσκησης, να καθίσουν ή να στέκονται για μεγάλο χρονικό διάστημα και να περνούν σε ηρεμία ή όχι. Όλοι αυτοί είναι σημαντικοί διαγνωστικοί παράγοντες που επιτρέπουν στον γιατρό να κάνει τη σωστή διάγνωση και να βρει την πραγματική αιτία της κατάστασης του ασθενούς.

Θεμελιώδους σημασίας για τη διάγνωση είναι εάν ο πόνος εκπέμπεται στο ισχίο, στον γλουτό, στο γόνατο, στο πόδι και εάν ναι, πού και πώς. Επίσης, ένα βαρύ σημείο είναι η παρουσία περιορισμών στην κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης, εάν ο ασθενής μπορεί ελεύθερα να κάνει στροφές, στροφές στο σώμα ή να μειωθεί το εύρος κίνησης.

Ο πόνος στη σπονδυλική στήλη ονομάζεται οσφυαλγία. Εάν εξαπλωθεί στα πόδια, ονομάζεται οσφυαλγία.

Οι οξύι πόνοι είναι εκείνοι που επιμένουν για λιγότερο από 3 μήνες. Διαφορετικά, αναφέρονται για χρόνιο πόνοΣτην τελευταία περίπτωση, η ασθένεια προχωρά συχνά με περιόδους επιδείνωσης και ύφεσης.

Ο πόνος στην πλάτη σπάνια εμφανίζεται μεμονωμένα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, υπάρχει ένα σύμπλεγμα άλλων διαταραχών, το οποίο οι ίδιοι οι ασθενείς σπάνια συνδέονται μεταξύ τους. Συχνά, ο πόνος στην πλάτη συνδυάζεται με:

• αίσθημα ανίχνευσης στην πλάτη ή / και στα πόδια, μούδιασμα.
• μυϊκή αδυναμία;
• πόνος στο ισχίο, στις αρθρώσεις του γόνατος
• διαταραχή των πυελικών οργάνων (ανωμαλίες της εμμήνου ρύσεως, προβλήματα με την ισχύ, απώλεια ελέγχου της ούρησης, αφόδευση).
• παράλυση των ποδιών.

Παρόμοια σημεία δείχνουν παθολογία της σπονδυλικής στήλης.Αλλά επειδή όχι μόνο μπορούν να προκαλέσουν την εμφάνιση πόνου στην πλάτη, υπάρχει και μια άλλη ομάδα συμπτωμάτων που μπορούν να συνοδεύουν τον πόνο στην πλάτη και να υποδεικνύουν την παθολογία των εσωτερικών οργάνων ή του καρκίνου. Επομένως, πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί σχετικά με τη δική σας κατάσταση όταν εμφανίζεται:

• γρήγορη και περιττή απώλεια βάρους.
• περικοπές και πόνοι στη βουβωνική χώρα, το περίνεο;
• αυξημένη ούρηση, πόνος
• αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, ρίγη;
• αλλαγές στο χρώμα του δέρματος στην περιοχή του επίκεντρου του πόνου.
• ανωμαλίες της εμμήνου ρύσεως, ασυνήθιστη απόρριψη.

Εάν ο πόνος στην πλάτη της πλάτης σχετίζεται με ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω συμπτώματα, θα πρέπει να επισκεφτείτε αμέσως έναν γιατρό. Όταν τα συμπτώματα εμφανίζονται από την πρώτη ομάδα, απαιτείται διαβούλευση με έναν νευρολόγο, από τη δεύτερη, απαιτείται η βοήθεια ουρολόγου, γυναικολόγου, ενδοκρινολόγου ή άλλων στενών ειδικών. Ο θεραπευτής θα σας βοηθήσει να καταλάβετε ακριβώς με ποιον γιατρό να επικοινωνήσετε.

Αιτίες εμφάνισης

Όλες οι αιτίες του πόνου στην πλάτη στην οσφυϊκή περιοχή μπορούν να χωριστούν σε 2 ομάδες: ασθένειες της σπονδυλικής στήλης και παθολογίες εσωτερικών οργάνων, ειδικότερα, γυναικολογικές παθήσεις, παθολογίες των νεφρών, όργανα του γαστρεντερικού σωλήνα, ενδοκρινικές διαταραχές. Ωστόσο, τις περισσότερες φορές είναι συνέπεια της ανάπτυξης αλλαγών στη σπονδυλική στήλη και τους γύρω μυς. Οι πιο συχνές αιτίες του πόνου στην πλάτη είναι:

• οστεοχόνδρωση;
• σπονδυλίωση;
• φλεγμονώδεις ασθένειες της σπονδυλικής στήλης;
• μυοφραστικό σύνδρομο;
• αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα;
• σκολίωση;
• τραυματισμοί.

Ωστόσο, ο πόνος στη μέση μπορεί επίσης να είναι αποτέλεσμα υπερβολικής εργασίας ή ορισμένων φυσιολογικών αλλαγών. Σε τέτοιες καταστάσεις, δεν απαιτούν ειδική θεραπεία, αλλά μόνο μείωση της σωματικής δραστηριότητας και μια πιο φειδωλή καθημερινή αγωγή.

Οστεοχόνδρωση και μεσοσπονδύλιες κήλες

Η οστεοχόνδρωση είναι η πιο κοινή ασθένεια της σπονδυλικής στήλης. Η ανάπτυξή του συνδέεται συχνά με αναπόφευκτες αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία, καθώς σχεδόν κάθε ηλικιωμένο άτομο έχει τα συμπτώματά του σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό.

Η οστεοχόνδρωση είναι το τίμημα της ανθρωπότητας για να πληρώσετε για την ικανότητα να περπατάτε ευθεία. Χαρακτηρίζεται από τη σταδιακή καταστροφή των μεσοσπονδύλιων δίσκων, την αραίωση τους, τη μείωση της ελαστικότητας και της σφριγηλότητας. Ως αποτέλεσμα, παύουν να αντιμετωπίζουν το άγχος και μπορεί να διογκωθούν. Έτσι, σχηματίζονται μεσοσπονδύλιες κήλες.

Τις περισσότερες φορές, η οστεοχόνδρωση επηρεάζει τους μεσοσπονδύλιους δίσκους της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Όταν προεξέχουν στο νωτιαίο κανάλι ή στα foramen foramen, τα νεύρα είναι σχεδόν αναπόφευκτα τσίμπημα, γεγονός που οδηγεί στην εμφάνιση οξέος πόνου στην πλάτη και στην ακτινοβολία τους στα πόδια και τους γλουτούς.

Σπονδυλίωση

Η σπονδυλίωση είναι μια επιπλοκή της προχωρημένης οστεοχόνδρωσης, στην οποία οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι καταστρέφονται σχεδόν εντελώς και λόγω των συνεχιζόμενων εκφυλιστικών διεργασιών και της αύξησης του φορτίου στη σπονδυλική στήλη, σχηματίζονται οστικές προεξοχές που ονομάζονται οστεοφύτες κατά μήκος των άκρων των σπονδύλων.Επομένως, υπάρχει υψηλός κίνδυνος συμπίεσης και τραυματισμού στα κοντινά νεύρα. Αυτό προκαλεί έντονο πόνο που μπορεί να εκπέμψει στα πόδια.

Φλεγμονώδεις ασθένειες της σπονδυλικής στήλης

Τις περισσότερες φορές, οι φλεγμονώδεις ασθένειες της σπονδυλικής στήλης εμφανίζονται σε νέους και κυρίως στους άνδρες. Προκαλούν σοβαρούς πόνους που ενοχλούν ακόμη και τη νύχτα, που είναι η συγκεκριμένη διαφορά τους. Καθώς εξελίσσεται, ελλείψει έγκαιρης θεραπείας, ο πόνος γίνεται πιο έντονος και ενοχλεί το άτομο πιο συχνά.

Δεν είναι ασυνήθιστο για τους ασθενείς να ζητούν ιατρική βοήθεια αρκετά χρόνια μετά την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων. Ως αποτέλεσμα μιας τόσο μακράς πορείας της φλεγμονώδους διαδικασίας στη σπονδυλική στήλη, μπορεί να συμβούν μη αναστρέψιμες αλλαγές, οι οποίες τελικά μπορούν να οδηγήσουν σε ακινησία και αναπηρία.

Μερικές φορές, εκτός από τον πόνο στη μέση, υπάρχει δυσφορία στις αρθρώσεις των ποδιών και των χεριών. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η αιτία δυσφορίας μπορεί να είναι αρθρίτιδα, οστεομυελίτιδα.

Myofascial σύνδρομο

Το σύνδρομο Myofascial είναι μια κοινή παθολογία στην οποία ο πόνος εμφανίζεται μετά από παρατεταμένη παραμονή σε μια δυσάρεστη θέση ή μετά από σωματική άσκηση. Ελαφρώς πιο συχνά, το μυοφραστικό σύνδρομο εμφανίζεται στις γυναίκες. Με αυτό, ο πόνος στην πλάτη εμφανίζεται μετά από απρόσεκτη κίνηση ή σωματική άσκηση. Το διακριτικό του χαρακτηριστικό είναι η παρουσία των λεγόμενων σημείων ενεργοποίησης στους σπασμωδικούς μύες στην οσφυϊκή περιοχή και τους γλουτούς, πιέζοντας τα οποία οδηγούν σε ξαφνική επίθεση πόνου. Το σύνδρομο Myofascial μειώνει σημαντικά την ποιότητα της ανθρώπινης ζωής, αλλά δεν αποτελεί σοβαρή απειλή.

Νόσος του Bechterew

Η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα ή η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα είναι μια χρόνια ασθένεια των αρθρώσεων στην οποία επηρεάζονται κυρίως η ιεροκυτταρική άρθρωση, οι αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης και οι γύρω μαλακοί ιστοί. Με αυτήν την ασθένεια, οι άνθρωποι ανησυχούν για τον πόνο στην πλάτη και τον πόνο του ιερού και την δυσκαμψία των κινήσεων, αλλά τα συμπτώματα συνήθως εξαφανίζονται χωρίς ίχνος το απόγευμα και τη νύχτα.

Επιπλέον, η σωματική δραστηριότητα έχει ευεργετική επίδραση στην ευημερία του ασθενούς και συμβάλλει στην εξάλειψη του συνδρόμου πόνου. Αρκετά ένα συγκεκριμένο σύμπτωμα της αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας είναι η στάση, η τοξοειδής καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης και ο προοδευτικός περιορισμός της κινητικότητας.

Σκολίωση

Η σκολίωση είναι μια πλευρική καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης. Μπορεί να έχει ποικίλη σοβαρότητα, η οποία επηρεάζει άμεσα την ένταση του πόνου στην πλάτη και άλλα συμπτώματα. Δεδομένου ότι η παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης οδηγεί στη μετατόπιση όλων των ανατομικών δομών, τα νεύρα τσίμπησαν συχνά, γεγονός που προκαλεί έντονο πόνο. Επιπλέον, μπορεί να υπάρχουν και άλλα νευρολογικά σημάδια, όπως αίσθημα μούδιασμα και πάρεση.

Κάταγμα συμπίεσης

Σε ηλικιωμένα άτομα με οστεοπόρωση και τραύμα, ο πόνος στη μέση μπορεί να οφείλεται σε ένα μη ανιχνευμένο κάταγμα της σπονδυλικής συμπίεσης. Ως αποτέλεσμα, οι σπόνδυλοι ισοπεδώνουν και καταλαμβάνουν μια ανώμαλη θέση, η οποία οδηγεί σε εσφαλμένη κατανομή του φορτίου στη σπονδυλική στήλη, εκφυλιστικές διεργασίες στους μεσοσπονδύλιους δίσκους και εμφάνιση πόνου.

Φυσιολογικές αιτίες πόνου στην πλάτη

Εκτελώντας σκληρή σωματική εργασία, η έντονη αθλητική προπόνηση δημιουργεί αυξημένο φορτίο στους μυς, ως αποτέλεσμα του οποίου συσσωρεύεται γαλακτικό οξύ, προκαλώντας πόνο. Ο πόνος στην πλάτη δεν είναι ασυνήθιστος με τη μακροχρόνια φθορά δυσάρεστων παπουτσιών, ειδικά με τακούνια.

Επίσης, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης παρατηρείται συχνά πόνος στην πλάτη. Σε τέτοιες καταστάσεις, προκαλούνται από μετατόπιση στο κέντρο βάρους και αυξημένο στρες στη σπονδυλική στήλη.

Διαγνωστικά

Για να προσδιορίσετε τις αιτίες του πόνου στην πλάτη στην οσφυϊκή περιοχή, συνιστάται να συμβουλευτείτε έναν νευρολόγο. Αρχικά, μπορείτε να συμβουλευτείτε έναν θεραπευτή, αλλά, πιθανότατα, ο γιατρός θα παραπέμψει τον ασθενή σε έναν νευρολόγο.

Στο ραντεβού, ο ειδικός θα πραγματοποιήσει διεξοδική έρευνα του ασθενούς, θα μάθει τι τον ανησυχεί, τι τρόπο ζωής οδηγεί, κ. λπ. Επιπλέον, απαιτείται εξέταση, κατά την οποία ο γιατρός αξιολογεί τη σοβαρότητα των αντανακλαστικών, διεξάγει νευρολογικές εξετάσεις και αξιολογεί την κινητικότητα του ασθενούς. Με βάση τα αποτελέσματα που λαμβάνονται, ο γιατρός μπορεί να κάνει μια προκαταρκτική διάγνωση και να καταλάβει τι είδους παραβιάσεις οδήγησαν στην έναρξη του πόνου στην πλάτη και στην πλάτη.

Για να επιβεβαιώσετε τις υπάρχουσες παραδοχές, για να προσδιορίσετε τις ακριβείς αιτίες του πόνου, πραγματοποιείται μια ολοκληρωμένη εξέταση του ασθενούς, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει:

• γενικές και βιοχημικές εξετάσεις αίματος - με τη βοήθειά τους, εντοπίζονται αλλαγές στο αίμα, υποδεικνύοντας φλεγμονώδεις διεργασίες στο σώμα, παρουσία λοίμωξης ή όγκου.
• γενική ανάλυση ούρων - χρησιμοποιείται για τη διαφοροποίηση των νεφρικών παθήσεων ως αιτία πόνου στην οσφυϊκή περιοχή.
• Ακτινογραφία - δείχνει την παρουσία αλλαγής στις οστικές δομές της σπονδυλικής στήλης, σημάδια κατάγματος, παρέχει πληροφορίες σχετικά με την οστική πυκνότητα και σας επιτρέπει να διαγνώσετε σημαντικές ασθένειες της σπονδυλικής στήλης, καθώς και την οστεοπόρωση (η ανίχνευση παθολογιών της σπονδυλικής στήλης είναι ένας λόγος για μια πιο εμπεριστατωμένη εξέταση χρησιμοποιώντας CT ή MRI).

• Το CT είναι μια σύγχρονη μέθοδος διαγνωστικών ακτινοβολίας, η οποία σας επιτρέπει να οπτικοποιήσετε πολύ καθαρά όλες τις δομές των οστών και να εντοπίσετε τις παραμικρές αποκλίσεις από τον κανόνα.
• MRI - παρέχει ολοκληρωμένες πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση των μαλακών ιστών και του χόνδρου, συμπεριλαμβανομένων των μεσοσπονδύλιων δίσκων, χρησιμοποιώντας MRI μπορείτε να διαγνώσετε μεσοσπονδύλιες κήλες οποιουδήποτε μεγέθους, αλλαγές στα αιμοφόρα αγγεία, όγκους.

Θεραπεία πόνου στην πλάτη

Η θεραπεία του πόνου στην πλάτη επιλέγεται αυστηρά ξεχωριστά. Ταυτόχρονα, είναι πάντα περίπλοκο και περιλαμβάνει συμπτωματική θεραπεία, αλλαγές στον τρόπο ζωής και θεραπεία που αποσκοπεί στην εξάλειψη των διαπιστωμένων αιτιών του πόνου στην πλάτη. Επομένως, εάν τα πρώτα 2 συστατικά της θεραπείας είναι συνήθως καθολικά και συνταγογραφούνται σε όλους τους ασθενείς, τότε η ειοτροπική θεραπεία αναπτύσσεται αυστηρά μεμονωμένα, λαμβάνοντας υπόψη την υπάρχουσα ασθένεια.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, στους ασθενείς προσφέρεται αρχικά συντηρητική θεραπεία, το κύριο συστατικό της οποίας είναι η φαρμακευτική αγωγή. Σε πιο δύσκολες περιπτώσεις, συνιστάται επιπλέον η διεξαγωγή μαθημάτων φυσιοθεραπείας, χειροκίνητης θεραπείας και θεραπείας άσκησης.

Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, όλοι οι ασθενείς με πόνο στη μέση πρέπει:

• Σταματήστε να σηκώνετε βαριά αντικείμενα και κουραστικά σπορ.
• για μείωση του βάρους παρουσία παχυσαρκίας.
• κάντε τακτικά διαλείμματα για να ζεσταθείτε εάν ένα άτομο αναγκάζεται να καθίσει για μεγάλο χρονικό διάστημα.
• για να αυξήσετε το επίπεδο σωματικής δραστηριότητας, αλλά αποφύγετε την υπερβολική εργασία και τη σκληρή δουλειά (καθημερινές βόλτες, πρωινές ασκήσεις, εκτέλεση ειδικού συγκροτήματος θεραπείας άσκησης, κολύμβηση).
• χρησιμοποιήστε έναν επίδεσμο στήριξης, ο οποίος θα ανακουφίσει το φορτίο στο κάτω μέρος της πλάτης και έτσι θα προσφέρει ευνοϊκές συνθήκες για την πρόωρη ανάρρωση της σπονδυλικής στήλης.

Ανάλογα με την πηγή του πόνου, οι ασθενείς μπορεί να συμβουλεύονται να παραμείνουν στο κρεβάτι για μερικές ημέρες ή, αντιθέτως, να αυξήσουν το επίπεδο σωματικής δραστηριότητάς τους, αλλά εντός εύλογων ορίων. Για παράδειγμα, ο πόνος που προκαλείται από τη συμπίεση των νεύρων απαιτεί από εσάς να στηρίξετε την πλάτη σας για μερικές ημέρες. Σε άλλες ασθένειες, αντίθετα, η μέτρια σωματική δραστηριότητα είναι ένα από τα υποχρεωτικά συστατικά της θεραπείας. Βοηθά στην αύξηση της αποτελεσματικότητας της θεραπείας με φάρμακα, στη μείωση του κινδύνου επιπλοκών και στην πρόληψη της αναπηρίας.

Αλλά, δυστυχώς, η συντηρητική θεραπεία δεν μπορεί πάντα να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία του πόνου στην πλάτη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αποδεικνύεται αναποτελεσματικό και δεν δίνει κανένα αποτέλεσμα ακόμη και μετά από αρκετούς μήνες αδιάκοπης τήρησης ιατρικών συστάσεων. Σε άλλες καταστάσεις, τα αποτελέσματα της εξέτασης δείχνουν την παρουσία παθολογίας που δεν μπορεί πλέον να εξαλειφθεί με μη χειρουργικές μεθόδους. Σε τέτοιες περιπτώσεις, συνιστάται στους ασθενείς να συμβουλεύονται έναν νευροχειρουργό και να πραγματοποιούν κατάλληλη χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση της φυσιολογικής ανατομίας της σπονδυλικής στήλης.

Θεραπεία φαρμάκων

Για να βελτιώσετε την κατάσταση του ασθενούς και να ανακουφίσετε γρήγορα τον πόνο, συνταγογραφούνται τα ακόλουθα:

• Τα ΜΣΑΦ με τη μορφή δισκίων, ενέσεων και τοπικών παρασκευασμάτων - έχουν αναλγητικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.
• κορτικοστεροειδή - χορηγούνται σε σύντομα μαθήματα για τον έλεγχο της σοβαρής φλεγμονής.
• μυοχαλαρωτικά - απαραίτητα για την ανακούφιση του μυϊκού σπασμού, που είναι συχνά μια αντανακλαστική αντίδραση του σώματος στον πόνο και την επιδεινώνει.
• Βιταμίνες Β - βελτιώστε την αγωγιμότητα των νεύρων ομαλοποιώντας τη διατροφή των νευρικών ινών και αυξάνοντας την ταχύτητα μετάδοσης των νευρικών παλμών.

Για σοβαρό πόνο που δεν μπορεί να γίνει ανεκτό, μπορεί να πραγματοποιηθούν αποκλεισμοί. Η διαδικασία περιλαμβάνει την έγχυση ενός αναισθητικού διαλύματος απευθείας στην περιοχή του πόνου ή της διέλευσης των νευρικών ινών. Έτσι, είναι δυνατόν για λίγο να σταματήσει εντελώς το σύνδρομο πόνου και να βελτιωθεί η ευεξία του ασθενούς.

Αλλά ο αποκλεισμός έχει μόνο ένα προσωρινό αποτέλεσμα και η εφαρμογή του είναι δυνατή μόνο σε ένα ιατρικό ίδρυμα, καθώς πιο συχνά απαιτείται η ένεση του φαρμάκου σε σημεία που βρίσκονται κοντά στην σπονδυλική στήλη, όπου περνά μια μάζα νεύρων. Επομένως, μια αναλφάβητη εκτέλεση της διαδικασίας μπορεί να έχει σοβαρές και μερικές φορές θανατηφόρες συνέπειες.

Εκτός από τα φάρμακα που αναφέρονται παραπάνω, συνταγογραφείται ένα σύνολο άλλων, τα οποία βοηθούν στην εξάλειψη της υποκείμενης νόσου που προκάλεσε το σύνδρομο πόνου. Επομένως, στους ασθενείς μπορούν επίσης να συνταγογραφηθούν αντιβιοτικά, χονδροπροστατευτές, ανοσορυθμιστές και φάρμακα άλλων ομάδων.

Φυσιοθεραπεία

Συνήθως συνταγογραφούνται θεραπείες φυσιοθεραπείας για ασθενείς με σπονδυλική στήλη. Χάρη στη σωστά επιλεγμένη μέθοδο φυσικής επιρροής και τη συχνότητα των διαδικασιών, είναι δυνατό να επιτευχθεί έντονο αντιφλεγμονώδες, αναλγητικό αποτέλεσμα, καθώς και να βελτιωθεί η μικροκυκλοφορία, να επιταχυνθεί η εξάλειψη του τοπικού οιδήματος, μυϊκοί σπασμοί κ. λπ. Η φυσιοθεραπεία αυξάνει σημαντικά την αποτελεσματικότητα άλλων μεθόδων θεραπείας, αλλά χρησιμοποιείται κυρίως μόνο μετά την εξάλειψη της οξείαςεπεξεργάζομαι, διαδικασία.

Τις περισσότερες φορές, οι ασθενείς συνταγογραφούνται:

• ηλεκτροφόρηση;
• UHF;
• θεραπεία υπερήχων;
• μαγνητική θεραπεία;
• ρεφλεξολογία;
• διαδυναμικά ρεύματα κ. λπ.

Κατά κανόνα, η πορεία των διαδικασιών περιλαμβάνει 8-10 συνεδρίες, οι οποίες πραγματοποιούνται με συγκεκριμένη συχνότητα.

Χειροκίνητη θεραπεία

Με την οστεοχόνδρωση, τη σκολίωση και ορισμένες άλλες ασθένειες, οι μη αυτόματες συνεδρίες θεραπείας μπορούν να έχουν πραγματικά εκπληκτική επίδραση στην κατάσταση της σπονδυλικής στήλης. Αλλά μόνο ένας εξειδικευμένος χειροπράκτης μπορεί να διεξάγει με ικανοποίηση τη χειρωνακτική θεραπεία και να ωφελήσει τον ασθενή και όχι να βλάψει.

Η χρήση ειδικών τεχνικών χειροκίνητης έκθεσης επιτρέπει την επίτευξη όχι μόνο βελτίωσης της μικροκυκλοφορίας, χαλάρωσης υπερβολικά τόνων και πολύ χαλαρών μυών, αλλά και αύξησης της απόστασης μεταξύ των σπονδύλων, καθώς και της ομαλοποίησης της θέσης τους. Ένας εξειδικευμένος χειροπράκτης είναι σε θέση να βρει το μέρος όπου το νεύρο τρυπιέται και να ανακουφίσει την πίεση των ανατομικών δομών πάνω του.

Κυριολεκτικά, μετά την πρώτη συνεδρία, η πλειονότητα των ασθενών παρατηρεί βελτίωση στην ευημερία τους και σημαντική μείωση της σοβαρότητας του συνδρόμου πόνου έως ότου εξαλειφθεί πλήρως. Ωστόσο, για να ενοποιηθούν τα αποτελέσματα που έχουν ληφθεί, συνιστάται να υποβληθείτε σε μια πλήρη πορεία μη αυτόματης θεραπείας και στο μέλλον να παρακολουθήσετε μαθήματα υποστήριξης.

θεραπεία άσκησης

Η φυσική θεραπεία βοηθά το σώμα να αντιμετωπίσει το άγχος που ασκείται σε αυτό. Για κάθε ασθένεια, έχει αναπτυχθεί ένα ειδικό σύνολο ασκήσεων, η τακτική εφαρμογή του οποίου επιτρέπει την επίλυση των πιο σημαντικών εργασιών στην τρέχουσα κατάσταση. Έτσι, με τη βοήθεια ενός σωστά επιλεγμένου συμπλέγματος ασκήσεων φυσικοθεραπείας, είναι δυνατόν να επαναφέρετε τους μυς σε φυσιολογικό τόνο και να τους ενισχύσετε. Χάρη σε αυτό, η σπονδυλική στήλη θα έχει μικρότερο άγχος, το οποίο θα καταστεί αποτελεσματική πρόληψη της εξέλιξης της νόσου και θα δημιουργήσει ευνοϊκές συνθήκες για την ανάρρωσή της.

Η άσκηση μπορεί επίσης να βελτιώσει την κυκλοφορία του αίματος στην πληγείσα περιοχή, γεγονός που επιταχύνει την πορεία των φλεγμονωδών διαδικασιών και ταχύτερα οδηγεί σε πλήρη ανάκαμψη. Η σωστή άσκηση για πολλές καταστάσεις μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του πόνου στην πλάτη και στη μείωση της συχνότητας εμφάνισής της.

Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα αναπτύσσεται ξεχωριστά για κάθε ασθενή. Αυτό λαμβάνει υπόψη όχι μόνο τον τύπο της παθολογίας που εντοπίστηκε και τον βαθμό σοβαρότητάς του, αλλά και την παρουσία ταυτόχρονων ασθενειών, το επίπεδο φυσικής κατάστασης του ασθενούς, την ηλικία του και άλλους παράγοντες. Μόνο ένας ειδικός μπορεί να επιλέξει σωστά το πιο αποτελεσματικό και ασφαλές σύνολο ασκήσεων.

Είναι υπό την επίβλεψή του τα πρώτα μαθήματα. Κατά τη διάρκεια αυτών, ο ασθενής μαθαίνει να εκτελεί σωστά κάθε προτεινόμενη άσκηση έτσι ώστε να είναι επωφελής. Σταδιακά, το φορτίο αυξάνεται, φέρνοντάς το στο βέλτιστο επίπεδο. Αλλά δεν συνιστάται να αυξήσετε τον αριθμό των επαναλήψεων των ασκήσεων μόνοι σας ή να τις περιπλέξετε. Τυχόν αλλαγές στο πρόγραμμα ασκήσεων φυσικοθεραπείας εισάγονται μόνο από ειδικό.

Ο ασθενής πρέπει να ακολουθεί αυστηρά τις συστάσεις του και να ασκείται καθημερινά σε ένα άνετο περιβάλλον. Όλες οι ασκήσεις εκτελούνται με αργό ρυθμό. Δεν επιτρέπονται ξαφνικές κινήσεις. Αλλά εάν προκύψει πόνος κατά τη διάρκεια του μαθήματος, η άσκηση θα πρέπει να διακοπεί αμέσως και να συμβουλευτείτε το γιατρό σας το συντομότερο δυνατό.

Χειρουργική επέμβαση για πόνο στην πλάτη

Τις περισσότερες φορές, η βοήθεια ενός χειρουργού της σπονδυλικής στήλης είναι απαραίτητη για τις μεσοσπονδύλιες κήλες, ο σχηματισμός των οποίων οδήγησε στην παραβίαση της σπονδυλικής ρίζας και στην ανάπτυξη ριζικού πόνου. Εάν η προεξοχή έχει ήδη σχηματιστεί, είναι αδύνατο να αναγκαστεί να τραβηχτεί προς τα πίσω με σύγχρονους μη επεμβατικούς τρόπους. Ο μόνος τρόπος για να το εξαλείψετε και ταυτόχρονα να απαλλαγείτε από τον πόνο στην πλάτη είναι να αφαιρέσετε τη μεσοσπονδύλια κήλη με χειρουργική επέμβαση.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι χειρουργικών επεμβάσεων που χρησιμοποιούνται για μεσοσπονδύλιες κήλες. Οι συγκεκριμένες τακτικές της χειρουργικής επέμβασης καθορίζονται με βάση τον τύπο, τη θέση και το μέγεθος της κήλης:

• Η νουκλεοπλαστική και η υδροπλαστική είναι μέθοδοι διαδερμικής χειρουργικής που επιτρέπουν την αφαίρεση μέρους του πυρήνα του πυρήνα μέσω διάτρησης ιστών με διάμετρο αρκετών εκατοστών και μείωση του μεγέθους της κήλης.
• Η μικροδισκεκτομή είναι ένας ριζικός τρόπος για την επίλυση του προβλήματος μιας μεσοσπονδύλιου κήλης, υπονοώντας την αφαίρεση αυτού ή ολόκληρου του δίσκου μέσω μιας τομής μήκους έως 3 cm. Αλλά, σε αντίθεση με άλλες μεθόδους, σας επιτρέπει να εξαλείψετε μια κήλη οποιουδήποτε μεγέθους, ανεξάρτητα από τη θέση της στο νωτιαίο κανάλι και να απελευθερώσετεένα τρυπημένο νεύρο ακόμη και στο πιο δύσκολο μέρος της σπονδυλικής στήλης.
• Ενδοσκοπική χειρουργική επέμβαση - περιλαμβάνει την αφαίρεση κήλης δίσκου μέσω παρακέντησης διάτρησης έως 1 cm σε διάμετρο χρησιμοποιώντας ειδικό εξοπλισμό με βιντεοκάμερα. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εκτομή των κήλων οποιουδήποτε μεγέθους, αλλά η τεχνική δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την απομάκρυνση των νεοπλασμάτων σε ανατομικά δύσκολα μέρη.

Επίσης, απαιτείται η βοήθεια χειρουργού της σπονδυλικής στήλης για σκολίωσηΣε αυτήν την περίπτωση, όλες οι δυνάμεις κατευθύνονται για την αποκατάσταση του κανονικού άξονα της σπονδυλικής στήλης. Προηγουμένως, αυτό απαιτούσε μια μεγάλη τομή που εκτείνεται σχεδόν σε ολόκληρη την πλάτη. Αλλά σήμερα είναι δυνατόν να διορθωθεί η παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης με ελάχιστα επεμβατικό τρόπο μέσω μικροσκοπικών τομών.

Χρησιμοποιούνται διάφοροι τύποι μεταλλικών κατασκευών για την αποκατάσταση του φυσιολογικού άξονα της σπονδυλικής στήλης, αλλά η ουσία τους είναι περίπου η ίδια. Η δομή στερεώνεται στους σπονδύλους με ειδικές βίδες και διορθώνοντας την τάση της σε διαφορετικά σημεία, είναι δυνατόν να επιστρέψουμε τους εκτοπισμένους σπονδύλους στη θέση τους και να τους στερεώσουμε στη σωστή θέση. Σύγχρονοι τύποι μεταλλικών κατασκευών επιτρέπουν, με την πάροδο του χρόνου, να βελτιώνουν το αρχικό αποτέλεσμα της λειτουργίας χωρίς επανάληψη στο σώμα. Αυτό επιτυγχάνεται διορθώνοντας τη θέση της εγκατεστημένης δομής χρησιμοποιώντας ειδικές βίδες.

Η χειρουργική επέμβαση δεν μπορεί να αποφευχθεί σε περίπτωση κατάγματος της σπονδυλικής στήλης. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η απαλλαγή από τον πόνο στην πλάτη και στην πλάτη είναι δυνατή μόνο με την αποκατάσταση του φυσιολογικού σχήματος, του μεγέθους και της θέσης των σπονδύλων. Πρόσφατα, πραγματοποιήθηκε κυπροπλαστική και σπονδυλοπλαστική για το σκοπό αυτό. Η ουσία και των δύο λειτουργιών οφείλεται στο γεγονός ότι μέσω μιας λεπτής βελόνας διάτρησης, ένα ειδικό τσιμέντο οστού εγχύεται στον σπόνδυλο που καταστρέφεται ως αποτέλεσμα τραυματισμού. Γεμίζει όλο τον ελεύθερο χώρο και σκληραίνει μετά από 10 λεπτά. Αλλά σε σοβαρά κατάγματα συμπίεσης, προτιμάται η κυκλοπλαστική, καθώς μπορεί επίσης να βοηθήσει στην αποκατάσταση του φυσιολογικού σχήματος του σπονδύλου, το οποίο θα εξασφαλίσει τη σωστή κατανομή του φορτίου στη σπονδυλική στήλη στο μέλλον και θα μειώσει τον κίνδυνο επιπλοκών. Αυτή η λειτουργία περιλαμβάνει την προκαταρκτική εισαγωγή ενός ειδικού μπαλονιού στον κατεστραμμένο σπόνδυλο, το οποίο σταδιακά διογκώνεται, επιστρέφοντας τον σπόνδυλο στην αρχική του εμφάνιση. Μετά από αυτό, το μπαλόνι κατεβαίνει και αφαιρείται, και η σχηματισμένη κοιλότητα γεμίζεται με τσιμέντο οστών.

Έτσι, ο πόνος στην πλάτη μπορεί να είναι το αποτέλεσμα φυσιολογικών αλλαγών, συχνής μυϊκής κόπωσης ή ενός συμπτώματος σοβαρών παθολογιών της σπονδυλικής στήλης ή των εσωτερικών οργάνων. Επομένως, εάν εμφανίζονται τακτικά και ειδικά στο πλαίσιο της δράσης των ίδιων παραγόντων, μην διστάσετε και αγνοήστε το πρόβλημα. Επικοινωνήστε με ειδικευμένους ειδικούς, ώστε η θεραπεία να είναι όσο το δυνατόν πιο γρήγορη και εύκολη. Και εάν η ασθένεια δεν μπορούσε να αναγνωριστεί στα πρώτα στάδια της ανάπτυξης, το σύγχρονο επίπεδο νευροχειρουργικής θα καταστήσει δυνατή την εξάλειψή της χειρουργικά με ελάχιστο κίνδυνο επιπλοκών.