Πώς διαγιγνώσκεται και αντιμετωπίζεται η αρθροπάθεια του γόνατος;

Η αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος ονομάζεται επίσης γοναρθρόζη ή παραμορφωμένη οστεοαρθρίτιδα. Η ασθένεια μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες, συμπεριλαμβανομένης της αναπηρίας. Στα πρώτα σημάδια της γοναρθρώσεως, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό για διάγνωση και θεραπεία. Η θεραπεία πρέπει να ολοκληρωθεί με αυστηρή συμμόρφωση με τους όρους και τις άλλες συνταγές.

Γενικά χαρακτηριστικά της νόσου

Η γοναρθρίωση είναι μια προοδευτική βλάβη του χόνδρου που καλύπτει την αρθρική επιφάνεια. Ως αποτέλεσμα αυτών των αλλαγών, η λειτουργικότητα της άρθρωσης εξασθενεί και εμφανίζεται πόνος.

Η παραμόρφωση της οστεοαρθρίτιδας είναι χρόνια. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ασθένεια εξελίσσεται αργά, αλλά ορισμένοι παράγοντες μπορούν να επιταχύνουν την πρόοδό της. Αυτό αφορά κυρίως τα ατομικά χαρακτηριστικά του σώματος, τη δραστηριότητα και τη σωματική δραστηριότητα του ασθενούς, ταυτόχρονες παθολογίες.

Δύο έννοιες συχνά συγχέονται - αρθρίτιδα και αρθροπάθεια. Αυτές οι παθολογίες είναι παρόμοιες σε ορισμένα χαρακτηριστικά, αλλά διαφέρουν στη φύση του μαθήματος. Μόνο ένας ειδικός μπορεί να κάνει μια ακριβή διάγνωση και να συνταγογραφήσει την κατάλληλη θεραπεία.

Με τη γοναρθρίωση, οι μηχανισμοί διατροφής χόνδρου διαταράσσονται, επομένως η λειτουργία του σταδιακά διακόπτεται. Μεταξύ αρθρώσεων διαφόρων εντοπισμών, η παθολογία της άρθρωσης του γόνατος εμφανίζεται σε κάθε τρίτο ασθενή.

Αιτίες πρωτογενούς αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος

Αυτή είναι η πιο κοινή μορφή της νόσου. Οι γυναίκες προχωρημένης ηλικίας κινδυνεύουν να αναπτύξουν πρωτοπαθή παθολογία, ειδικά παρουσία υπερβολικού βάρους - παχυσαρκίας 2 ή 3 βαθμών.

Υπάρχει η άποψη ότι η πρωτογενής γοναρθρίτιδα σχετίζεται με το μέσο προσδόκιμο ζωής. Σε σύγκριση με τους προηγούμενους αιώνες, έχει αυξηθεί σημαντικά και οι αρθρώσεις απλώς φθάνουν με την πάροδο του χρόνου.

Η γοναρθρωση που σχετίζεται με τη φυσική γήρανση θεωρείται φυσιολογική. Εάν ο αρθρικός χόνδρος καταστρέφεται νωρίτερα ή αυτή η διαδικασία είναι πολύ έντονη, τότε αυτή η κατάσταση θεωρείται παθολογική.

Αιτίες δευτερογενούς αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος

Η δευτερογενής γοναρθρόζη μπορεί να προκληθεί από τους ακόλουθους παράγοντες:

• γενετική προδιάθεση, υπό τον όρο ότι μπορεί να εντοπιστεί με σαφήνεια.
• κάταγμα ποδιών;
• εξάρθρωση της άρθρωσης του γόνατος;
• τραυματισμός μηνίσκου;
• συγγενής δυσπλασία της άρθρωσης του γόνατος;
• ακραία σωματική δραστηριότητα (τυπική για αθλητές).
• σταθερά στατικά φορτία.
• ρευματισμοί;
• ρευματοειδής αρθρίτιδα (να μην συγχέεται με τους ρευματισμούς);
• αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα;
• συγγενής παραμόρφωση των κάτω άκρων - valgus ή varus;
• συγγενής συντόμευση ενός άκρου;
• μεταβολικό σύνδρομο;
• ουρική αρθρίτιδα;
• ακρομεγαλία;
• οστεομυελίτιδα;
• χονδροκαλκίνωση;
• παθολογίες που σχετίζονται με την ανταλλαγή υλικών.
• αρθρική υπερκινητικότητα - η συνδετική συσκευή είναι εγγενώς ασθενής.
• αιμοχρωμάτωση;
• σακχαρώδης διαβήτης;
• παθολογία του ενδοκρινικού συστήματος.

Υπάρχουν πολλές πιθανές αιτίες παραμόρφωσης της οστεοαρθρίτιδας, επομένως αυτή η παθολογία ονομάζεται πολυετολογική. Συχνά, δεν μπορεί να προσδιοριστεί η ακριβής αιτία της νόσου, επομένως γίνεται διάγνωση πρωτοπαθούς (ιδιοπαθούς) γοναρθρώσεως.

Συμπτώματα γοναρθρώσεως

Εκτός από τον πόνο (το κύριο σύμπτωμα), η παθολογία μπορεί να συνοδεύεται από τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Περικοπή και κλικ.Αυτά τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως κατά τη διάρκεια της κίνησης και συχνά αγνοούνται από τους ασθενείς. Μια κρίση στο γόνατο μπορεί να σημαίνει ότι εμφανίστηκαν αυλακώσεις, οστεοφύτα, έλκος στις αρθρικές επιφάνειες.
• Περιορισμένες κινήσεις.Αυτό το σύμπτωμα είναι πολύ σημαντικό κατά τη διάγνωση, καθώς σας επιτρέπει να διαφοροποιήσετε τη γοναρθρίτιδα από μια σειρά άλλων παθολογιών που επηρεάζουν το μυοσκελετικό σύστημα. Η κίνηση είναι συνήθως σκληρή το πρωί. Όταν ένα άτομο αρχίζει να περπατά, αυτό το σύμπτωμα εξαφανίζεται μέσα σε μισή ώρα. Εάν η δυσκαμψία επιμένει για μία ώρα ή περισσότερο, αυτό μπορεί να υποδηλώνει μια φλεγμονώδη διαδικασία ή άλλη παθολογία.
• Μειωμένο εύρος κίνησης.Αυτό το σύμπτωμα υποδηλώνει ότι ο ασθενής δεν μπορεί να λυγίσει πλήρως το γόνατο. Αυτό οφείλεται στο σύνδρομο πόνου, μαλακώνει την ένταση του οποίου ένα άτομο προσπαθεί να κινήσει το πόδι του λιγότερο. Με την πάροδο του χρόνου, αυτό οδηγεί σε συντόμευση των συνδέσμων, που ονομάζονται συστολές.
• Μπλοκαρισμένη άρθρωση.Η γοναρθρίωση μπορεί να οδηγήσει σε απόφραξη της άρθρωσης σε μια συγκεκριμένη θέση και είναι αδύνατο να την αντικαταστήσει λόγω σοβαρού πόνου. Αυτό συμβαίνει συνήθως λόγω αλλαγών στις αρθρικές επιφάνειες, όταν τραβάται οι εσωτερικοί σύνδεσμοι του γόνατος, που προεξέχουν από τους επίφυτους αδένες. Σε αυτήν την περίπτωση, μόνο η αντίστροφη μετατόπιση του συνδέσμου μπορεί να βοηθήσει. Λιγότερο συχνά, η αιτία του μπλοκαρίσματος των αρθρώσεων είναι η είσοδος ενός ξένου σώματος στον χώρο των αρθρώσεων. Η πηγή προβλημάτων μπορεί να είναι μέρος του μηνίσκου ή θραύσμα οστεοφυτών.

Ταξινόμηση της νόσου

Κάθε ένα από τα στάδια έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά:

1. Το πρώτο στάδιοείναι αρχικό, ονομάζεται επίσης εύκολο. Τα πρώτα σημάδια παθολογίας θεωρούνται η αρχή της και η μετάβαση στο επόμενο στάδιο χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση παραμορφώσεων των οστών. Μπορούν να ανιχνευθούν με οπτική επιθεώρηση ή με ακτινογραφίες. Στο πρώτο στάδιο της νόσου αρχίζει ήδη η συσσώρευση υγρού στην άρθρωση - αυτό το φαινόμενο ονομάζεται αρθρίτιδα. Είναι αυτός που προκαλεί πόνο, ο οποίος εκδηλώνεται μέχρι τώρα μόνο όταν κινείται. Η έντασή τους μπορεί να ποικίλει.
2. Στο δεύτερο (μέτριο) στάδιοτης γοναρθρώσεως, οι παθολογικές αλλαγές είναι ορατές ακόμη και οπτικά. Εκδηλώνονται από την αύξηση του μεγέθους του γόνατος, την παραμόρφωση του. Στις ακτίνες Χ, μπορείτε να δείτε ότι ο ιστός των οστών στις άκρες της άρθρωσης έχει αναπτυχθεί και ο χώρος της άρθρωσης έχει μειωθεί. Σε αυτό το στάδιο το σύνδρομο του πόνου εκδηλώνεται από το παραμικρό φορτίο και όταν περπατά ή οκλαδόν, το γόνατο αρχίζει να τσακίζει.
3. Το τρίτο (σοβαρό) στάδιοη παραμορφωμένη οστεοαρθρίτιδα διαγιγνώσκεται όταν ουσιαστικά δεν υπάρχει χόνδρος στην άρθρωση. Εάν η παθολογία είναι δύσκολη, τότε τα οστά μπορούν να αναπτυχθούν μαζί, κάτι που θα προκαλέσει πλήρη ακινησία του προσβεβλημένου άκρου.

Το ακριβές στάδιο της γοναρθρώσεως καθορίζεται από έναν ειδικό. Σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να εστιάσετε όχι στα συμπτώματα της νόσου, αλλά στις ακτινογραφίες που λαμβάνονται. Η παθολογία δεν ακολουθεί πάντα το πρότυπο πρότυπο.

Διαγνωστικά

Μόνο τα όργανα διάγνωσης θα βοηθήσουν στον προσδιορισμό της παραμορφωμένης οστεοαρθρίτιδας:

• ακτινογραφία;
• σάρωση υπερήχων.
• τομογραφία - υπολογιστική ή μαγνητική τομογραφία.
• αρθροσκόπηση;
• θερμογραφία;
• σπινθηρογραφία.

Συχνά μια ακτινογραφία αρκεί για την ανίχνευση της γοναρθρώσεως. Εκτελείται σε δύο προβολές. Εάν επηρεάζεται μόνο ένα γόνατο, εξακολουθεί να λαμβάνεται μια εικόνα του υγιούς άκρου για τη σύγκριση των αποτελεσμάτων.

Ποιοι γιατροί πρέπει να ζητήσω βοήθεια;

Στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας deformans, μπορεί να συμμετέχουν διαφορετικοί ειδικοί. Σε μια συμβατική κλινική, συνήθως συμβουλεύονται έναν χειρουργό.

Ο αρθρολόγος, ο ρευματολόγος, ο ορθοπεδικός συνήθως αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της γοναρθρώσεως. Επιπλέον, μπορεί να απαιτείται η συμμετοχή ενός χειροπράκτη, αρθροσκοπίου. Ένας φυσιοθεραπευτής, ένας εκπαιδευτής φυσικοθεραπείας, ένας θεραπευτής μασάζ ειδικευμένος στον τομέα συμμετέχει συνήθως στη διαδικασία θεραπείας.

Θεραπεία της γοναρθρώσεως

Η θεραπεία για αρθρώσεις της άρθρωσης του γόνατος διαρκεί πολύ χρόνο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η θεραπεία εξωτερικών ασθενών είναι επαρκής. Αυτό συνεπάγεται μια ολόκληρη σειρά μέτρων. Η θεραπεία βασίζεται σε φαρμακευτική θεραπεία, φυσιοθεραπεία και άσκηση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, απαιτείται χειρουργική επέμβαση. Με τη γοναρθρίωση, επιτρέπεται επίσης η χρήση λαϊκών συνταγών, αλλά πρέπει να συνδυάζονται με την παραδοσιακή ιατρική.

Θεραπεία φαρμάκων

Η χρήση διαφόρων φαρμάκων είναι το κύριο συστατικό της θεραπείας για τη γοναρθρίωση. Με μια τέτοια ασθένεια, απαιτείται μια ολοκληρωμένη προσέγγιση, που υποδηλώνει τη δυνατότητα χρήσης των ακόλουθων φαρμάκων:

• Παρασκευάσματα μη στεροειδούς αντιφλεγμονώδους ομάδας.Αυτά τα φάρμακα παράγονται σε διάφορες μορφές, αλλά για οστεοαρθρίτιδα, δισκία για στοματική χορήγηση, διαλύματα για ενέσιμα, παράγοντες για εξωτερική χρήση με τη μορφή κρεμών, αλοιφών, πηκτωμάτων. Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα όχι μόνο καταπολεμούν τη φλεγμονή, αλλά επίσης μειώνουν τον πόνο.
• Κορτικοστεροειδή.Τέτοια φάρμακα συνήθως χρησιμοποιούνται όταν η ασθένεια είναι σοβαρή ή τα φάρμακα της μη στεροειδούς αντιφλεγμονώδους ομάδας είναι αναποτελεσματικά. Συνήθως χρησιμοποιούνται ως ενέσεις, εγχέοντας το φάρμακο στην κάψουλα των αρθρώσεων. Τα κορτικοστεροειδή χρησιμοποιούνται ως συμπτωματική θεραπεία για την εξάλειψη της φλεγμονής και του σοβαρού πόνου.
• Αναλγητικά.Όταν συνταγογραφείτε τέτοια φάρμακα, λαμβάνεται υπόψη η σοβαρότητα του συνδρόμου πόνου. Εάν το σύνδρομο πόνου είναι υψηλής έντασης, τότε καταφεύγουν σε ισχυρά οπιούχα.
• Chondroprotectors.Χάρη σε αυτά τα φάρμακα, ο ιστός του χόνδρου είναι κορεσμένος με θρεπτικά συστατικά που διεγείρουν την ανάπτυξη των κυττάρων. Το αποτέλεσμα των χονδροπροστατευτικών εκδηλώνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα, επομένως χρησιμοποιούνται για μακρά θεραπευτικά μαθήματα. Τέτοια φάρμακα είναι κατάλληλα για παθολογία 1 ή 2 βαθμών.
• Αντισπασμωδικά και μυοχαλαρωτικά.Τέτοια φάρμακα είναι απαραίτητα όταν η παθολογία συνοδεύεται από μυϊκούς σπασμούς.
• Φάρμακα αγγειοδιασταλτικού.Τέτοια φάρμακα βελτιώνουν τη ροή του αίματος, ανακουφίζουν τον σπασμό των μικρών αγγείων. Ένας συνδυασμός αγγειοδιασταλτικών φαρμάκων και χονδροπροστατευτικών είναι αποτελεσματικός, καθώς ο χόνδρος ιστός στην περίπτωση αυτή είναι καλύτερα κορεσμένος με θρεπτικά συστατικά.
• Αλοιφές θέρμανσηςγια βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος. Τέτοια κεφάλαια είναι κατάλληλα ελλείψει αρθρίτιδας

Το φάρμακο συνταγογραφείται από γιατρό. Μόνο αυτός μπορεί να καθορίσει ποια φάρμακα χρειάζονται σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, ανάλογα με το σχήμα που πρέπει να ληφθούν και πόσο καιρό πρέπει να είναι η θεραπευτική πορεία για κάθε συνταγογραφούμενο φάρμακο.

Φυσιοθεραπεία

Διάφορες φυσικοθεραπευτικές μέθοδοι χρησιμοποιούνται ενεργά στην παραμόρφωση της οστεοαρθρίτιδας. Χρησιμοποιούνται για διάφορους σκοπούς: για τη μείωση του πόνου, την ανακούφιση της φλεγμονής, την ενεργοποίηση της παροχής αίματος και την επιτάχυνση της ανάκαμψης.

Οι ακόλουθες μέθοδοι φυσικοθεραπείας είναι αποτελεσματικές για την αρθροπάθεια του γόνατος:

• Φωνοφόρηση.Αυτή η τεχνική είναι μια θεραπεία με υπερήχους σε συνδυασμό με τα αποτελέσματα της φαρμακευτικής αγωγής. Λόγω των δονήσεων υψηλής συχνότητας, οι ιστοί της άρθρωσης του γόνατος θερμαίνονται, γεγονός που εξασφαλίζει βαθύτερη διείσδυση φαρμακευτικών ουσιών σε αυτά.
• Θεραπεία με κύματα.Η διαδικασία χρησιμοποιεί μια ειδική συσκευή που παράγει ακτινικά ακουστικά κύματα. Υπό τη δράση τους, ενεργοποιείται η παροχή αίματος στην περιαρθρική περιοχή, η οποία διεγείρει την αποκατάσταση των χόνδρων και των οστών δομών.
• Θεραπεία με όζον.Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει τη χρήση ενεργού οξυγόνου. Παρέχει αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα στους ιστούς.
• Ηλεκτρομυοδιέγερση.Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται συχνά κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης, καθώς και παρουσία αντενδείξεων για άσκηση. Υπό την επίδραση των ηλεκτρικών παλμών, ο μυϊκός τόνος αυξάνεται και η κυκλοφορία του αίματος βελτιώνεται.
• Διαθερμία.Αυτή η τεχνική αναφέρεται στην ηλεκτροθεραπεία και περιλαμβάνει τη χρήση ρευμάτων υψηλής συχνότητας υψηλής αντοχής για βαθιά θέρμανση.
• Κρυοθεραπεία.Αυτή η τεχνική ονομάζεται επίσης ψυχρή θεραπεία. Η πληγείσα περιοχή του δέρματος εκτίθεται σε χαμηλή θερμοκρασία για μικρό χρονικό διάστημα. Αυτή η μέθοδος αποκαθιστά τις μεταβολικές διεργασίες, αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος, μειώνει τη σοβαρότητα της φλεγμονής, εξαλείφει το σύνδρομο πόνου, ανακουφίζει τον μυϊκό σπασμό.
• Hirudotherapy.Αυτή η τεχνική θεωρείται εναλλακτική. Τοποθετούνται βδέλλες γύρω από την προσβεβλημένη άρθρωση. Η διαδικασία ανακουφίζει τον πόνο, ανακουφίζει από το πρήξιμο και διεγείρει την αναγέννηση.
• Θεραπεία με λέιζερ.Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται συνήθως σε πρώιμο στάδιο παθολογίας. Παρέχει αντιφλεγμονώδη, αναλγητικά και διεγερτικά αποτελέσματα.
• Θεραπεία πλάσματος.Αυτή η διαδικασία ονομάζεται επίσης κοινή πλασμοποίηση. Περιλαμβάνει ενδοαρθρικές ενέσεις. Για αυτούς, χρησιμοποιείται το ίδιο το πλάσμα του αίματος του ασθενούς, το οποίο είναι κορεσμένο με αιμοπετάλια. Αυτή η διαδικασία ανακουφίζει τη φλεγμονή, προάγει την αναγέννηση του ιστού του χόνδρου.
• Λουτρά θεραπείας- τερεβινθίνη, ραδόνιο, υδρόθειο.
• Βελονισμός.Μια τέτοια διαδικασία συνήθως χρησιμοποιείται στα αρχικά στάδια της παθολογίας. Αυτή η τεχνική ανακουφίζει από το πρήξιμο, εξαλείφει τον πόνο και αποκαθιστά την κινητικότητα των αρθρώσεων.

θεραπεία άσκησης

Η φυσιοθεραπεία είναι απαραίτητη για τη γοναρθρίωση. Οι διάφορες ασκήσεις πρέπει να επιβλέπονται από εξειδικευμένο επαγγελματία. Ο κύριος στόχος της θεραπείας άσκησης είναι η αποκατάσταση της κινητικότητας των αρθρώσεων και η επίτευξη ορισμένου εύρους κίνησης. Είναι επίσης απαραίτητο να αυξηθεί η δύναμη και η αντοχή των μυών.

Η άσκηση δεν χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια περιόδων επιδείνωσης της νόσου. Αυτή τη στιγμή, η άρθρωση χρειάζεται ξεκούραση και μέγιστη ανακούφιση. Η κινητική δραστηριότητα επιτρέπεται όταν ανακουφίζεται η φλεγμονή και ο πόνος, από αυτή τη στιγμή πρέπει να περάσουν τουλάχιστον 5 ημέρες.

Το πρόγραμμα θεραπείας άσκησης πρέπει να αναπτυχθεί ξεχωριστά για κάθε ασθενή. Είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες της πορείας της νόσου, ο βαθμός σοβαρότητάς της, τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά του ασθενούς.

Γυμναστική

Στο σπίτι, ένας ασθενής με γοναρθρώσεις μπορεί ανεξάρτητα να κάνει κάποιες ασκήσεις. Πρέπει να το κάνετε σταδιακά - πρώτα πρέπει να κάνετε ζέσταμα και μετά να κάνετε ασκήσεις δύναμης και να τελειώσετε με τέντωμα.

Η προθέρμανση πραγματοποιείται ως εξής:

• Βάλτε τα πόδια σας στο πλάτος του ώμου και χαμηλώστε τα χέρια σας κατά μήκος του σώματος ή ακουμπήστε στο πίσω μέρος μιας καρέκλας. Σηκώστε αργά τα δάχτυλα των ποδιών σας, παρατεταμένα στο ακραίο σημείο για 3 δευτερόλεπτα και μετά μεταφέρετε ομαλά το βάρος στα τακούνια σας, σηκώνοντας τα δάχτυλα όσο το δυνατόν ψηλότερα. Κάνετε 10 επαναλήψεις χωρίς να κάνετε ξαφνικές κινήσεις.
• Η αρχική θέση παραμένει η ίδια. Είναι απαραίτητο να σηκώσετε το πόδι λυγισμένο στο γόνατο στο επίπεδο της μέσης και στη συνέχεια να το χαμηλώσετε. Κάντε 15 επαναλήψεις εναλλάξ σε κάθε πόδι. Οι κινήσεις πρέπει να είναι αργές και ρευστές.
• Ξαπλώστε ανάσκελα, σηκώστε τα λυγισμένα γόνατά σας και προσομοιώστε την περιστροφή των πεντάλ ποδηλάτου. Χρειάζεται μισό λεπτό για να κάνετε περιστροφικές κινήσεις προς τη μία κατεύθυνση και μετά προς την άλλη. Κινούμαι αργά.
• Τοποθετήστε τα πόδια σας πλάτος ώμου, ισιώστε την πλάτη σας και λυγίστε τους αγκώνες σας. Προσομοιώστε το τρέξιμο στη θέση του, αλλάζοντας εναλλακτικά το βάρος από το ένα πόδι στο άλλο. Οι κινήσεις πρέπει να εκτελούνται στα δάχτυλα των ποδιών, όχι να κλίνουν στα τακούνια. Εκτελέστε την άσκηση για περίπου 5 λεπτά.

Χειρουργική

Η παραμόρφωση της οστεοαρθρίτιδας μπορεί να απαιτεί χειρουργική θεραπεία. Καταφεύγουν στις ακόλουθες επιλογές:

• Διάτρηση.Αυτή η παρέμβαση είναι ελάχιστα επεμβατική. Χρησιμοποιείται όχι μόνο για τη μελέτη του ενδοαρθρικού υγρού, αλλά και για την απομάκρυνση της περίσσειας του. Ως αποτέλεσμα τέτοιων χειρισμών, η φλεγμονή μειώνεται και η κινητικότητα των αρθρώσεων αποκαθίσταται, αλλά μερικές φορές μόνο εν μέρει.
• Αρθροσκόπηση.Αυτή η διαδικασία μπορεί να εκτελεστεί ως ανεξάρτητη λειτουργία ή να είναι ένα από τα στάδια της. Αυτή η τεχνική είναι ενδοσκοπική και δεν απαιτεί τομή της αρθρικής κοιλότητας. Για τη λειτουργία, χρησιμοποιούνται ειδικά λεπτά και εύκαμπτα όργανα και όλοι οι χειρισμοί ελέγχονται μέσω κάμερας μικρο-βίντεο. Εάν η αρθροσκόπηση χρησιμοποιείται ως ανεξάρτητη επέμβαση, τότε κατά τη διάρκεια αυτής οι αρθρικές επιφάνειες καθαρίζονται από θραύσματα του προσβεβλημένου ιστού χόνδρου.
• Περιαρθρική οστεοτομία.Αυτό το είδος χειρουργικής επέμβασης είναι αρκετά τραυματικό. Χρησιμοποιείται για την ανακατανομή του φορτίου στο γόνατο, έτσι ώστε το σύνδρομο πόνου να μειώνεται και η άρθρωση να γίνεται πιο κινητή. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, το οστό, που εμπλέκεται στο σχηματισμό της άρθρωσης του γόνατος, πριονίζεται και στη συνέχεια στερεώνεται σε διαφορετική θέση. Μια τέτοια χειρουργική επέμβαση είναι κατάλληλη για οστεοαρθρίτιδα παραμόρφωσης βαθμού 1 ή 2.
• Ενδοπροθετικά.Μια τέτοια επέμβαση προσφεύγεται κατά τη διάγνωση του τρίτου βαθμού γοναρθρώσεως. Κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, η άρθρωση του γόνατος αντικαθίσταται με βιοσυμβατή κατασκευή. Είναι απαραίτητο να επαναφέρετε το προηγούμενο εύρος κίνησης και την κανονική ποιότητα ζωής του ασθενούς. Το Endoprosthetics είναι μια μάλλον περίπλοκη επέμβαση και συνεπώς απαιτεί μακρά περίοδο αποκατάστασης.

Διατροφή και γενικές συστάσεις

Παρά το γεγονός ότι η παθολογία επηρεάζει την άρθρωση του γόνατος, η θεραπεία της συνεπάγεται την τήρηση της διατροφής. Πρέπει να συμμορφώνεται με τις ακόλουθες αρχές:

• Εάν είναι απαραίτητο, ομαλοποιήστε το σωματικό βάρος. Ο ΔΜΣ δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 20. Η απώλεια βάρους πρέπει να είναι σταδιακή - 2-3 κιλά ανά μήνα.
• Μειώστε τους υδατάνθρακες και τα ζωικά λίπη.
• Το μεγαλύτερο μέρος του λίπους που τρώτε πρέπει να είναι φυτικής προέλευσης.
• Πρέπει να τρώτε ψάρι τουλάχιστον 1-2 φορές την εβδομάδα.
• Θα πρέπει να τρώτε κλασματικά. Η μερίδα πρέπει να είναι μικρή, αλλά πρέπει να υπάρχουν 5-6 γεύματα την ημέρα.
• Ολοκληρώστε κάθε γεύμα με λαχανικά ή φρούτα.
• Για το μαγείρεμα, θα πρέπει να επιλέξετε μαγείρεμα, συμπεριλαμβανομένου του ατμού, του ψησίματος, του ψησίματος.
• Παρατηρήστε το καθεστώς κατανάλωσης αλκοόλ. Κατά μέσο όρο, ένα άτομο χρειάζεται 2 λίτρα υγρού την ημέρα και ως επί το πλείστον πρέπει να είναι καθαρό νερό χωρίς αέριο.
• Πιείτε νερό πριν το φαγητό. Ένα ποτήρι είναι αρκετό μισή ώρα πριν από τα γεύματα.
• Μειώστε την πρόσληψη αλατιού.
• Αποφύγετε το αλκοόλ, τα ανθρακούχα και τα ζαχαρούχα ποτά.
• Βόειο κρέας, χοιρινό, ημιτελή προϊόντα, καυτερή πιπεριά, λευκό λάχανο, ξινά φρούτα θα πρέπει να εξαιρούνται από τη διατροφή.
• Είναι χρήσιμο να τρώτε ζελέ κρέας, ζελέ σε ζελατίνη, τυρί, τυρί cottage, κοτόπουλο, όσπρια.

Παραδοσιακή ιατρική

Κατά τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας deformans, είναι επίσης κατάλληλες μη συμβατικές μέθοδοι. Σε αυτήν την περίπτωση, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν ειδικό, καθώς ακόμη και η χρήση φυσικών φαρμάκων έχει αντενδείξεις.

Χρησιμοποιήστε αποτελεσματικά τις παρακάτω λαϊκές συνταγές:

• Λιπάνετε το πίσω μέρος του φύλλου κολλιτσίδας με μέλι, απλώστε στην πληγείσα περιοχή, στερεώστε με μεμβράνη σελοφάν και μονώστε. Διατηρήστε τη συμπίεση έως και 4 ώρες.
• Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα φύλλο λάχανου αντί για κολλιτσίδα. Μπορείτε να το ζυμώσετε με τα χέρια σας ή να το τρυπήσετε σε διάφορα σημεία. Το μέλι είναι προαιρετικό.
• Για εσωτερική χρήση, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα βάμμα ρίζας burdock. Οι πρώτες ύλες πρέπει να ψιλοκομθούν, να βράσουν στον ατμό με βραστό νερό και να επιμείνουν. Πίνετε μια κουταλιά της σούπας 5 φορές την ημέρα.
• Ξεπλύνετε τα λάχανα πατάτας, τοποθετήστε το σε γυάλινο δοχείο και καλύψτε με αλκοόλ. Σταθείτε στο σκοτάδι για 3 εβδομάδες, στραγγίστε και χρησιμοποιήστε τρεις φορές την ημέρα για να τρίψετε τις πληγείσες περιοχές.
• Ζεσταίνετε το μέλι σε υδατόλουτρο σε υγρή κατάσταση και τρίβετε στο προσβεβλημένο γόνατο, κάνοντας μασάζ. Καλύψτε την περιοχή επεξεργασίας με γάζα ή επίδεσμο και μονώστε. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται κάθε μέρα για μιάμιση εβδομάδα.
• Ατμός 5 κουταλιές της σούπας. μεγάλο. τυλιγμένη βρώμη και μαγειρέψτε για 5-8 λεπτά σε χαμηλή φωτιά. Τυλίξτε το ψυγμένο μείγμα σε ένα φυσικό πανί, απλώστε στην πληγείσα περιοχή και στερεώστε με πολυαιθυλένιο. Κάθε φορά που πρέπει να προετοιμάσετε ένα φρέσκο ​​μείγμα.
• Ανακατέψτε εξίσου ιώδιο με μέλι και γλυκερίνη, αφήστε για 3 ώρες. Βυθίστε ένα βαμβάκι στην προκύπτουσα σύνθεση και επεξεργαστείτε το γόνατο και την παρακείμενη περιοχή με κινήσεις από κάτω προς τα πάνω.
• Κόψτε ένα κεφάλι σκόρδου και προσθέστε ένα ποτήρι φυτικό λάδι. Επιμείνετε μια εβδομάδα στο σκοτάδι, στραγγίστε και εφαρμόστε στις πληγείσες περιοχές πριν τον ύπνο.
• Αλέστε την άσπρη κιμωλία του σχολείου και ανακατεύετε με γιαούρτι ή ξινή κρέμα για να φτιάξετε έναν παχύρρευστο πολτό. Τυλίξτε το με φυσικό ύφασμα και κάντε μια συμπίεση για 2, 5 ώρες, μονώνοντάς την με πολυαιθυλένιο. Επαναλάβετε τη διαδικασία κάθε μέρα.
• Βράστε δύο μεγάλα κρεμμύδια με φλοιό σε ένα λίτρο αποσταγμένου νερού, στραγγίστε. Πίνετε την προκύπτουσα έγχυση τρεις φορές την ημέρα πριν από τα γεύματα.

Η θεραπεία της γοναρθρώσεως δεν πρέπει να περιορίζεται στην παραδοσιακή ιατρική. Αυτή η ασθένεια απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση, η οποία περιλαμβάνει απαραίτητα τη φαρμακευτική θεραπεία και την άσκηση.

Πρόγνωση, πιθανές επιπλοκές

Η γενική πρόγνωση της παραμόρφωσης της οστεοαρθρίτιδας είναι δυσμενής λόγω της προοδευτικής φύσης της νόσου. Η διαδικασία της υποβάθμισης των ιστών και της παραμόρφωσης των αρθρώσεων δεν μπορεί να αντιστραφεί, αλλά μπορεί να σταματήσει ή να επιβραδυνθεί σημαντικά.

Οι ακόλουθοι παράγοντες επηρεάζουν την πρόγνωση της γοναρθρώσεως:

• Ηλικία του ασθενούς.Όσο νεότερος είναι, τόσο λιγότερο ευνοϊκή είναι η πρόγνωση. Η παθολογική διαδικασία αναπτύσσεται σταδιακά, επομένως, με βλάβη στις αρθρώσεις στους νέους, έως τα γηρατειά, η ασθένεια μπορεί να φτάσει στο τελευταίο στάδιο και να προκαλέσει διάφορες επιπλοκές.
• Τύπος αρθρώσεων.Στην πρωτοπαθή παθολογία, επηρεάζεται μόνο η άρθρωση και συνήθως η ασθένεια εξελίσσεται αργά. Με μια δευτερογενή νόσο, υπάρχουν και άλλες διαταραχές που μπορούν να επιταχύνουν αυτή τη διαδικασία ή να προκαλέσουν επιπλοκές.
• Συμμόρφωση με τις εντολές του γιατρού.Αυτό ισχύει για τη λήψη των απαραίτητων φαρμάκων, την υποβολή σε διαδικασίες φυσιοθεραπείας, τη θεραπεία άσκησης, τη διασφάλιση της εκφόρτωσης της άρθρωσης. Είναι επίσης σημαντικό να παρατηρηθεί η διάρκεια της φαρμακευτικής θεραπείας, καθώς τα περισσότερα φάρμακα πρέπει να λαμβάνονται τακτικά σε ορισμένα μαθήματα.
• Μάζα σώματος.Εάν ο ασθενής έχει πολύ βάρος, τότε οι αρθρώσεις αντιμετωπίζουν αυξημένο άγχος, το οποίο επηρεάζει αρνητικά την πορεία της νόσου.
• Επάγγελμα.Αυτός ο παράγοντας είναι πολύ σημαντικός για την πρόγνωση της νόσου. Οι επαγγελματίες αθλητές, οι άνθρωποι που βρίσκονται υπό τακτικό άγχος ή συνεχώς στα πόδια τους, υποφέρουν πάντα περισσότερο. Η καθιστική εργασία, όταν η άρθρωση βρίσκεται σε μία θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί επίσης να επηρεάσει αρνητικά την πορεία της νόσου.

Η παραμόρφωση της οστεοαρθρίτιδας εξελίσσεται αργά, αλλά χωρίς σωστή θεραπεία μπορεί να προκαλέσει ορισμένες επιπλοκές:

• Παραμόρφωση αρθρώσεων.Αυτό συμβαίνει στο τελευταίο στάδιο της νόσου. Το πόδι μπορεί να λυγίσει σε αφύσικη γωνία, η οποία δεν είναι μόνο αισθητικά δυσάρεστη, αλλά μπορεί επίσης να προκαλέσει πλήρη απώλεια λειτουργικότητας των αρθρώσεων.
• Μόλυνση.Το μικροτραύμα, για παράδειγμα, μια ρωγμή στον ιστό του χόνδρου, μπορεί να προκαλέσει μια τέτοια επιπλοκή. Το παθογόνο μπορεί να εισέλθει στην άρθρωση μαζί με το ρεύμα ή τη λέμφη από την εστία της μόλυνσηςΧειρουργική επέμβαση - αρθροσκόπηση, διαγνωστική παρακέντηση μπορεί επίσης να είναι η αιτία της μόλυνσης. Η εισαγωγή λοιμώξεων στην άρθρωση μπορεί να προκαλέσει άσηπτη νέκρωση.
• Εξάρθρωση, κάταγμα.Τέτοιες επιπλοκές συμβαίνουν στο πλαίσιο παραβίασης της λειτουργικότητας της άρθρωσης του γόνατος, στην οποία το φορτίο δεν κατανέμεται σωστά και η περίσσεια μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμό.
• Αγκύλωση.Σε αυτήν την περίπτωση, τα οστά στο σημείο της εξαφανισμένης άρθρωσης μεγαλώνουν μαζί. Αυτή είναι μια από τις πιο σοβαρές διαταραχές, καθώς λόγω της στερέωσης του κάτω ποδιού σε μία θέση, η λειτουργία του κινητήρα χάνεται.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, επιπλοκές προκύπτουν από το σφάλμα του ασθενούς, ο οποίος παραμελήθηκε την ασθένειά του ή αγνόησε τις εντολές του γιατρού.

Πρόληψη

Για να αποφευχθεί η αρθροπάθεια του γόνατος, πρέπει να ληφθούν ορισμένα προληπτικά μέτρα:

• διατηρήστε ένα φυσιολογικό σωματικό βάρος.
• αποφύγετε βαριά φορτία και έντονη πίεση στα γόνατα.
• διασφαλίστε τακτική και επαρκή σωματική δραστηριότητα.
• αποφύγετε τραυματισμό στις αρθρώσεις.
• εάν ληφθεί τραυματισμός, τότε απαιτείται έγκαιρη, ικανή και πλήρης θεραπεία.
• Ενίσχυση των περιαρθρικών μυών.

Πρέπει επίσης να επισημανθούν τα δευτερεύοντα μέτρα πρόληψης. Είναι απαραίτητα όταν έχει ήδη διαγνωστεί η γοναρθρόπτωση και είναι απαραίτητο να μειωθεί ο ρυθμός ανάπτυξής της. Σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να λάβετε τα ακόλουθα μέτρα:

• να καταφεύγετε σε μια πορεία χονδροπροστατευτών κάθε έξι μήνες ή ένα χρόνο.
• έγκαιρη, γρήγορη και αποτελεσματική θεραπεία της αρθρίτιδας.

Η αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος είναι μια σοβαρή παθολογία που έχει κακή πρόγνωση και μπορεί να προκαλέσει ορισμένες επιπλοκές. Είναι απαραίτητο να ξεκινήσετε τη θεραπεία όσο το δυνατόν νωρίτερα για να επιβραδύνετε την παθολογική διαδικασία. Η θεραπεία πρέπει να είναι ολοκληρωμένη, ορισμένες τεχνικές πρέπει να γίνουν μέρος του τρόπου ζωής: διατροφή, άσκηση, λήψη ορισμένων φαρμάκων.