Οστεοχόνδρωση της θωρακικής σπονδυλικής στήλης

Γενικές πληροφορίες

Μια τέτοια ασθένεια του ανθρώπινου μυοσκελετικού συστήματος όπως η οστεοχόνδρωση είναι ουσιαστικά ένας εκφυλισμός του αρθρικού χόνδρου και του γειτονικού οστικού ιστού, με συχνή εμπλοκή γειτονικών αγγείων, μυών και νευρικών απολήξεων στην παθολογική διαδικασία. ΣΕΚατ 'αρχήν, αυτός ο όρος μπορεί να σημαίνει μια σειρά από οστεοαρθρικές παθολογίες διαφόρων εντοπισμών, συμπεριλαμβανομένων των αρθρώσεων των άκρων, αλλά πιο συχνά χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει εκφυλιστικές-δυστροφικές αλλαγές στη δομήαπευθείας στη σπονδυλική στήλη και ειδικά στους μεσοσπονδύλιους δίσκους.

Ως αποτέλεσμα της εξέλιξης της μεσοσπονδύλιου οστεοχόνδρωσης, το ανθρώπινο σώμα χάνει τις ιδιότητες απορρόφησης κραδασμών, την εγγενή κινητικότητα και την ελαστικότητά του. Γενικά, αυτή η ασθένεια της σπονδυλικής στήλης είναι πολύ διαδεδομένη και σε μία ήΥπάρχει διαφορετικός βαθμός σοβαρότητας στους περισσότερους ανθρώπους έως την ηλικία των 40 ετών. Ανάλογα με το προσβεβλημένο τμήμα της σπονδυλικής στήλης στην κλινική πρακτική, υπάρχουν αυχενικές, οσφυϊκές και θωρακικές οστεοχονδρώσεις, καθώς και οι μικτές μορφές τους, οι οποίεςθεωρούνται τα πιο δύσκολα.

Η οστεοχόνδρωση της θωρακικής σπονδυλικής στήλης, η οποία θα συζητηθεί σε αυτό το άρθρο, είναι η πιο σπάνια μορφή αυτής της παθολογίας, η οποία, ειδικότερα, οφείλεται στην ανατομική δομή του άνω μέρους του ανθρώπινου σκελετού. Ετσι, Στην περιοχή του θώρακα, το οστεοχονδρικό σύστημα αποτελείται από 12 σπονδύλους, οι οποίοι συνδέονται μέσω αρθρώσεων με νευρώσεις, οι οποίες με τα εμπρόσθια άκρα τους γειτνιάζουν με ένα σχετικά μονολιθικό στέρνο. Μια τέτοια σκελετική δομή παρέχει επαρκήένα άκαμπτο και ισχυρό πλαίσιο που προστατεύει τα όργανα της θωρακικής κοιλότητας (καρδιά, πνεύμονες) από τραυματισμό. Επιπλέον, οι σπόνδυλοι αυτού του τμήματος της σπονδυλικής στήλης χαρακτηρίζονται από μικρό ύψος και σημαντικό μήκος των περιστροφικών διεργασιών, γεγονός που τους δίνειόψη πλακιδίων με στενή απόσταση. Όλα αυτά μαζί περιορίζουν την κινητικότητα αυτού του μέρους της πλάτης και τον αρνητικό αντίκτυπο της σωματικής δραστηριότητας σε αυτό, προστατεύοντας τους μεσοσπονδύλιους δίσκους από την καταστροφή.

Ως άλλος λόγος για τη χαμηλότερη συχνότητα ανίχνευσης οστεοχόνδρωσης του θώρακα σε ένα άτομο, σε σύγκριση με την οσφυϊκή και αυχενική οστεοχόνδρωση του τραχήλου της μήτρας, εμφανίζεται φυσιολογική κύφωση (φυσική κάμψη της σπονδυλικής στήλης), λόγω του οποίου το μεγαλύτερο μέρος του εξωτερικού φορτίου πέφτει στα πρόσθια και πλευρικά θραύσματα των σπονδύλων και των δίσκων. Με την ανάπτυξη μιας παθολογικής διαδικασίας στο τμήμα της σπονδυλικής κίνησης, αυτές οι περιοχές εκτίθενται κατά κύριο λόγο σε εκφυλισμόαλλαγές, ωστόσο, λόγω της απουσίας των νευρικών απολήξεων και των μεμβρανών του νωτιαίου μυελού σε αυτά, ο πόνος συχνά δεν παρατηρείται. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, επηρεάζονται αρνητικοί μετασχηματισμοί στο θωρακικό τμήμα της σπονδυλικής στήληςοπίσθια θραύσματα δίσκων και σπονδύλων και / ή σπονδυλικών-πλευρικών αρθρώσεων, που συχνά οδηγεί σε συμπίεση των ριζών των νωτιαίων νεύρων. Σε τέτοιες καταστάσεις, η οστεοχόνδρωση της θωρακικής σπονδυλικής στήλης εμφανίζεται με ριζικό σύνδρομο, το οποίο είναι ήδησυνοδεύεται από πόνο διαφόρων εντοπισμών (μερικές φορές πολύ μακρινό), καθώς και παραβίαση της λειτουργικότητας πολλών οργάνων του ανθρώπινου σώματος (ήπαρ, πνεύμονες, πάγκρεας, καρδιά κ. λπ. ).

Λόγω αυτών των διφορούμενων και ποικίλων εκδηλώσεων της θωρακικής οστεοχόνδρωσης, οι γιατροί συχνά αποκαλούν αυτή τη μορφή παθολογίας "ασθένεια χαμαιλέοντα", καθώς μπορεί να μεταμφιεστεί επιδέξια ως συμπτώματα αναπνευστικών και πεπτικών ασθενειών, καρδιακός μυς κ. λπ. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι πολύ σημαντική μια σωστή διαφορική διάγνωση, η οποία, μέσω διαφόρων ειδικών μελετών, θα βοηθήσει στον προσδιορισμό των συμπτωμάτων και της θεραπείας της οστεοχόνδρωσης της θωρακικής σπονδυλικής στήλης.

Η τακτική και η αποτελεσματικότητα της περαιτέρω θεραπείας θα εξαρτηθούν σε μεγάλο βαθμό από τον βαθμό εξέλιξης της εκφυλιστικής-δυστροφικής διαδικασίας στους ιστούς της σπονδυλικής στήλης. Έχοντας αναγνωρίσει την παθολογία στα αρχικά στάδια της ανάπτυξής της, είναι σημαντικό να βελτιωθεί η κατάσταση του ασθενούςΕίναι πολύ δυνατό με τη βοήθεια απλών φυσικοθεραπευτικών τεχνικών και ασκήσεων θεραπείας άσκησης, αλλά στην περίπτωση της καθυστερημένης ανίχνευσής της, μπορεί να είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί μια πολύπλοκη χειρουργική επέμβαση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι σπονδυλολόγοι συνιστούν ανεπιφύλακτα πότετυχόν συχνός και / ή παρατεταμένος πόνος στην πλάτη το συντομότερο δυνατό ζητήστε τη βοήθεια ενός ειδικού.

Παθογένεση

Η συχνότητα εμφάνισης οστεοχόνδρωσης της θωρακικής σπονδυλικής στήλης σε γυναίκες και άνδρες είναι σχεδόν ταυτόσημη, καθώς στην παθογένεση αυτής της νόσου δεν υπάρχει προδιάθεση φύλου στην εμφάνιση εκφυλισμού του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Παρ 'όλα αυτά, πολλά χρόνια κλινικής εμπειρίας στη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης δείχνει ότι τα πρώτα συμπτώματά της στους άνδρες εμφανίζονται σε νεαρή ηλικία από ό, τι παρόμοια αρνητικά συμπτώματα στις γυναίκες. Συγκεκριμένα, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οστεοχονδρικόΟι ιστοί του γυναικείου σώματος έως μια συγκεκριμένη ηλικία προστατεύονται από την ορμόνη οιστρογόνα, μια μείωση του επιπέδου της οποίας κατά τη στιγμή των κλιμακτηρικών μετασχηματισμών χρησιμεύει ως έναυσμα για προβλήματα με τη σπονδυλική στήλη.

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, γενικά, η μεσοσπονδύλια οστεοχόνδρωση σε διάφορους βαθμούς σοβαρότητας βρίσκεται στους περισσότερους ηλικιωμένους, η οποία την ταξινομεί αυτόματα στην ομάδα ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία. Εν τω μεταξύ, το τελευταίοΟ χρόνος ακολουθείται από μια σημαντική «αναζωογόνηση» αυτής της παθολογίας, μέχρι την εμφάνισή της στην προσχολική ηλικία. Για αυτόν τον λόγο, δεν ήταν δυνατό να προσδιοριστεί η ακριβής αιτιολογία και η αρχική παθογένεση της σπονδυλικής οστεοχόνδρωσης μέχρι σήμερα. Κάποια στιγμή, αναπτύχθηκαν περισσότερες από δώδεκα θεωρίες για την προέλευση και την ανάπτυξή της, συμπεριλαμβανομένων ορμονικών, μολυσματικών, μηχανικών, αγγειακών, κληρονομικών, αλλεργικών και άλλων, αλλά στην πράξη καμία από αυτές δεν έχει βρει πλήρη επιβεβαίωση.

Σήμερα, οι γιατροί εξηγούν την εμφάνιση οστεοχόνδρωσης με το άθροισμα των συμπληρωματικών αρνητικών επιδράσεων στους ιστούς της σπονδυλικής στήλης, μεταξύ των οποίων τονίζουν το συνεχές υπερβολικό φορτίο σε μία ή περισσότερες νωτιαίες κινήσειςτμήματα που σχηματίζονται από δύο παρακείμενους σπονδύλους (άνω και κάτω) και έναν δίσκο που βρίσκεται στη μέση τους. Παραδόξως, μια τέτοια υπερφόρτωση μπορεί να είναι συνέπεια τόσο της υπερβολικής σωματικής εργασίας της σπονδυλικής στήλης όσο και του αποτελέσματοςτο μακροπρόθεσμο εύρημα σε μια αφύσικη θέση για την πλάτη. Για παράδειγμα, η παρατεταμένη εργασία ή η μελέτη σε καθιστή θέση στο τραπέζι είναι ένας από τους πρωταρχικούς παράγοντες στην ανάπτυξη εκφυλιστικών-δυστροφικών αλλαγών στη δομή του μεσοσπονδύλιουδίσκος.

Ο αρχικός σχηματισμός ή η επιδείνωση της οστεοχόνδρωσης της θωρακικής σπονδυλικής στήλης μπορεί να επηρεαστεί από ακατάλληλη διατροφή, άνιση ανάπτυξη των ραχιαίων και θωρακικών μυών, υπερβολικό βάρος (παχυσαρκία), παθολογία των κάτω άκρων (για παράδειγμα, επίπεδα πόδια), τραυματισμοί στην πλάτη κ. λπ. Στην παθογένεση αυτής της νόσου, η αποδιοργάνωση της τμηματικής κυκλοφορίας του αίματος παίζει σημαντικό ρόλο, η οποία προκαλεί αφυδάτωση του πυλώδους (ζελατινώδους) πυρήνα, η οποία με τη σειρά της οδηγεί σεαπώλεια των ιδιοτήτων απόσβεσης του μεσοσπονδύλιου δίσκου, αλλαγή φορτίων στον γύρω ινώδη δακτύλιο και περαιτέρω σταδιακή καταστροφή αυτού του τμήματος της σπονδυλικής κίνησης

Κατά τη διαδικασία της προόδου του, η θωρακική οστεοχόνδρωση υφίσταται 4 διαδοχικά στάδια ανάπτυξης, καθένα από τα οποία χαρακτηρίζεται από τις δικές του ανατομικές και μορφολογικές αλλαγές στη δομή του δίσκου, σε παρακείμενους σπονδύλους και όψειςαρθρώσεις. Επιπλέον, οι αρνητικές μεταμορφώσεις που συμβαίνουν με αυτήν την ασθένεια μπορούν να επηρεάσουν άμεσα άλλους κοντινούς ιστούς (μυς, αγγειακούς, συνδετικούς) ή έμμεσα να επηρεάσουν την εργασία απομακρυσμένων οργάνων και συστημάτων του ανθρώπινου σώματος. (έντερα, καρδιά, πνεύμονες κ. λπ. ).

Πρώτος βαθμός

Στο αρχικό στάδιο του σχηματισμού της θωρακικής οστεοχόνδρωσης, σχηματίζονται μικροκράτηση στην εσωτερική μεμβράνη του ινώδους δακτυλίου, στην οποία ο πυρήνας του πυρήνα αρχίζει σταδιακά να διεισδύει, ερεθίζοντας τις νευρικές απολήξεις στα απομακρυσμένα στρώματα των ινωδώνδαχτυλίδια και στον διαμήκη οπίσθιο σύνδεσμο. Σε αυτό το στάδιο ανάπτυξης της νόσου, ο ασθενής μπορεί ήδη να αισθανθεί πόνο στη μέση της πλάτης ή να φαίνεται πόνος στην περιοχή της καρδιάς. Μπορεί επίσης να στοιχειώνεται από μια σπασμωδική συστολή. στους ραχιαίους μυς.

Δεύτερος βαθμός

Η οστεοχόνδρωση της θωρακικής σπονδυλικής στήλης του 2ου βαθμού χαρακτηρίζεται από περαιτέρω καταστροφή του ινώδους δακτυλίου, η οποία συνοδεύεται από αστάθεια της σπονδυλικής στήλης, που προκύπτει από υπερβολική κινητικότητα των προσβεβλημένων σπονδύλων της. ΕπώδυνοςΟι αισθήσεις από το 2ο στάδιο της ανάπτυξης της παθολογίας εντείνονται και μπορούν να προχωρήσουν καθώς η ραχιαία (ήπιος επίμονος πόνος, επιδεινωμένος από κινήσεις της πλάτης) ή το νταρσόγκο (που προκύπτει απότομα στο πλαίσιο παρατεταμένης παραμονής σε μία θέση, ισχυρή"Σκοποβολή" πόνους).

Τρίτος βαθμός

Στην τρίτη περίοδο της θωρακικής οστεοχόνδρωσης, εμφανίζεται πλήρης ρήξη της δομής του ινώδους δακτυλίου με την απελευθέρωση του πυρήνα του πολτού πέρα ​​από τα όριά του και το σχηματισμό μεσοσπονδύλιου κήλης. Τις περισσότερες φορές, τέτοιοι σχηματισμοί προκύπτουν κατά την κατεύθυνση του σπονδυλικούκανάλι, που οδηγεί σε συμπίεση του νωτιαίου μυελού, των νωτιαίων νεύρων και των γειτονικών αγγείων. Αυτό συνοδεύεται από ριζικό σύνδρομο (ακτινοβολώντας πόνο σε διάφορα μέρη του σώματος), θωρακία στο φόντο της οστεοχόνδρωσης (σοβαρός πόνος πίσω από το στέρνο, που μοιάζει μεκαρδιακή), μυελοπάθεια (αισθητηριακές και κινητικές διαταραχές) και άλλα συμπτώματα νευροαγγειακής και μυϊκής τονικής φύσηςΗ σταθερή θωρακική κύφωση, η σκολίωση ή η κυκλοσλίωση μπορεί να ξεκινήσουν σε αυτό το στάδιο.

Τέταρτος βαθμός

Κατά τη διάρκεια του τελικού σταδίου της θωρακικής οστεοχόνδρωσης, οι εκφυλιστικές διεργασίες εξαπλώθηκαν στους ενδορρινικούς και κίτρινους συνδέσμους, σε άλλους ιστούς της σπονδυλικής στήλης και στους κοντινούς μύες. Η δυστροφία του μεσοσπονδύλιου δίσκου συνεχίζει να εξελίσσεται, μέχρι τηνουλές και περαιτέρω ίνωση. Η παραμόρφωση της αρθρώσεως αναπτύσσεται στις μεσοσπονδύλιες και μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις, σχηματίζονται οστεοφύτα (ανάπτυξη οστών) στις διαδικασίες των σπονδύλωνΗ κλινική εικόνα αυτής της περιόδου της νόσου μπορεί να είναι αρκετά ευέλικτη, δεδομένου ότι ο βαθμός βλάβης σε μεμονωμένους δίσκους είναι συχνά διαφορετικός. Σε απλή οστεοχόνδρωση, η ίνωση του προβληματικού δίσκου μπορεί να σηματοδοτήσει τη μετάβαση της νόσου στο στάδιο της σταθερής ύφεσης, αλλά με απώλεια της φυσιολογικής λειτουργικότητας σε έναν βαθμό ή άλλο. σπονδυλική στήλη.

Λόγοι

Θωρακική οστεοχόνδρωση σε άνδρες και γυναίκες μπορεί να αναπτυχθεί λόγω των ακόλουθων προδιαθετικών παραγόντων:

• η φυσική διαδικασία της φυσιολογικής γήρανσης, που συνοδεύεται από αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία στη δομή του οστού-χόνδρου ιστού της σπονδυλικής στήλης ·
• γενετική προδιάθεση για μη φυσιολογικό σχηματισμό τμημάτων σπονδυλικής κίνησης.
• ένας σωματικά αδρανής τρόπος ζωής που οδηγεί σε δυστροφία των μυών της πλάτης.
• σπορ αντοχής που περιλαμβάνουν υπερβολικό μηχανικό στρες στη σπονδυλική στήλη (κυρίως άρση βαρών).
• τραυματισμοί στη σπονδυλική στήλη (ακόμη και εκείνοι που σημειώθηκαν στο μακρινό παρελθόν).
• ενδοκρινικές διαταραχές στο ανθρώπινο σώμα, που διαταράσσουν τη διατροφή των ιστών της σπονδυλικής στήλης.
• σημαντικά πάνω από το κανονικό σωματικό βάρος (παχυσαρκία).
• ανθυγιεινή διατροφή (ανεπάρκεια βιταμινών, μετάλλων και υγρών);
• παθολογία της σπονδυλικής στήλης με την αφύσικη κάμψη.
• ανισορροπία στην ανάπτυξη του μυϊκού πλαισίου.
• παρατεταμένη μελέτη ή εργασία σε καθιστή θέση με το σώμα στραμμένο προς τα εμπρός.
• σωματικά δύσκολες συνθήκες εργασίας (συνεχής ακατάλληλη άρση βαρών)
• σοβαρές μεταβολικές διαταραχές;
• επίπεδα πόδια και άλλες ασθένειες των κάτω άκρων, που επηρεάζουν την αναδιανομή των φορτίων στη σπονδυλική στήλη.
• αγγειακές παθήσεις που επηρεάζουν την παροχή αίματος στην πλάτη.
• σοβαρές μολυσματικές, αλλεργικές και αυτοάνοσες διαδικασίες.
• συχνή υποθερμία;
• αγχωτικές καταστάσεις και νευρική εξάντληση.
• κακές συνήθειες και κάπνισμα.

Συμπτώματα οστεοχόνδρωσης της θωρακικής σπονδυλικής στήλης

Σημάδια θωρακικής οστεοχόνδρωσης, λόγω των παραπάνω περιγραφέντων δομικών χαρακτηριστικών αυτού του τμήματος της σπονδυλικής στήλης, ενδέχεται να μην ενοχλούν άμεσα τον ασθενή για μεγάλο χρονικό διάστημα και να εμφανίζονται μόνο εάν η παθολογική διαδικασία εξαπλωθεί στην πλευρικήή / και τα οπίσθια μέρη των προσβεβλημένων τμημάτων της σπονδυλικής κίνησης και τη μετάβαση της νόσου στον δεύτερο ή τρίτο βαθμό. Γενικά, όλα τα συμπτώματα της θωρακικής οστεοχόνδρωσης εκφράζονται με τη μορφή σπονδυλικών συνδρόμων (επώδυνες επιδράσεις που σχετίζονται άμεσαμε λειτουργικές διαταραχές στον οστό-χόνδρο ιστό της σπονδυλικής στήλης) και εξωσπονδυλικά ή σύνδρομα συμπίεσης (αρνητικά φαινόμενα που προκύπτουν από παθολογικές παρορμήσεις από το προβληματικό τμήμα της σπονδυλικής στήλης).

Σπονδυλικά σύνδρομα

Τα σπονδυλικά συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης του θωρακικού τμήματος της σπονδυλικής στήλης εκδηλώνονται κυρίως από δύο σύνδρομα πόνου που ονομάζονται dorsago και dorsalgia.

Dorsago

Πρόκειται για μια οξεία και ξαφνική επίθεση πόνου, το λεγόμενο "lumbago", το οποίο εντοπίζεται στον ενδοκυτταρικό χώρο και μπορεί να εμφανιστεί ανά πάσα στιγμή. Τις περισσότερες φορές, το σύνδρομο dorsago επηρεάζει ασθενείς που έχουνσε καθιστή θέση με το σώμα να κλίνει προς τα εμπρός και να αλλάζει απότομα τη θέση του σώματος. Την ίδια στιγμή της επίθεσης, οι ασθενείς περιγράφουν ως «χτύπημα στιλέτου», συνοδευόμενο από αιχμηρό σπασμό των μυών της πλάτης. Εκτός από τον έντονο πόνο, υποκειμενικές αισθήσεις με ραχιαίοεκφράζεται από δύσπνοια και έναν σημαντικό περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας στο στήθος της πλάτης. Μια παρόμοια επιδείνωση της οστεοχόνδρωσης με περιοδικές προσβολές μπορεί να διαρκέσει έως και δύο εβδομάδες.

Δορσαλγία

Αυτό το σύνδρομο διαφέρει από το προηγούμενο από τη σταδιακή ανάπτυξη δυσάρεστων και επώδυνων αισθήσεων, οι οποίες μπορούν να αυξηθούν κατά τη διάρκεια δύο έως τριών εβδομάδων. Ο ίδιος ο πόνος με τη ραχαλία δεν είναι τόσο έντονος, αλλά η παρατεταμένη παρουσία του προκαλείένα συνεχές αίσθημα άγχους. Οι ραχιαίοι μύες, καθώς και κατά τη διάρκεια του ραχιαίου μυός, υπόκεινται σε σημαντικό άγχος, το οποίο μπορεί να προκαλέσει στον ασθενή να αισθανθεί έλλειψη εισπνεόμενου αέρα. Ο πόνος στην πλάτη αυξάνεται με τις κινήσεις του κορμού(ειδικά όταν κάμπτετε), βαθιά αναπνοή, βήχα κ. λπ. Ανώτερη ραχαλία (ο κύριος εντοπισμός αρνητικών φαινομένων στο τμήμα του τραχήλου της μήτρας της σπονδυλικής στήλης) και χαμηλότερης ραχαλίας (ο κύριος εντοπισμός αρνητικών φαινομένων στοθωρακοσωματικό τμήμα της σπονδυλικής στήλης).

Έξτρα σπονδυλικά σύνδρομα

Τα εξω σπονδυλικά σύνδρομα της θωρακικής οστεοχόνδρωσης, λόγω της μεγαλύτερης έκτασης αυτού του τμήματος της σπονδυλικής στήλης, μπορεί να είναι πολύ διαφορετικά, γεγονός που περιπλέκει σημαντικά τη σωστή διάγνωση της νόσου. Εμφανίζονται ως αποτέλεσμα μηχανικήςσυμπίεση των αντίστοιχων νευρικών ριζών, των γειτονικών αγγείων ή του ίδιου του νωτιαίου μυελού. Τα συμπτώματα συμπίεσης σε άνδρες και γυναίκες είναι γενικά παρόμοια και διαφέρουν μόνο όταν οι παθολογικές παρορμήσεις εξαπλώνονται σεξουαλικάσφαίρα (για παράδειγμα, στους άνδρες, στο πλαίσιο της νόσου, παρατηρείται μερικές φορές στυτική δυσλειτουργία). Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, τα εξωσωματικά συμπτώματα προκαλούνται από ήδη σχηματισμένες μεσοσπονδύλιες κήλες, οι οποίες εμφανίζονται συχνότερα στο κάτω μέροςθωρακικές περιοχές, αλλά κατ 'αρχήν μπορούν να σχηματιστούν σε οποιοδήποτε τμήμα κίνησης της σπονδυλικής στήλης από τον σπόνδυλο D1 έως τον σπόνδυλο D12. Όπως μπορείτε να δείτε στην παρακάτω εικόνα, είναι ο εντοπισμός της οστεοχόνδρωσης σε αυτούς που εμπλέκεται σε παθολογικάτη διαδικασία ορισμένων συστημάτων και οργάνων του ανθρώπινου σώματος με τις χαρακτηριστικές αρνητικές εκδηλώσεις τους.

Ρινικά σύνδρομα

Στα πλαίσια συμπτωμάτων συμπίεσης της θωρακικής οστεοχόνδρωσης, τα ριζικά σύνδρομα παρατηρούνται συχνότερα και σαφώς, προκαλούμενα από συμπίεση νευρικών απολήξεων σε ένα ή άλλο τμήμα της σπονδυλικής στήλης. Ανάλογα με τη συγκέντρωση, τέτοιατα προβλήματα των ασθενών μπορεί να διαταραχθούν από τα ακόλουθα επώδυνα φαινόμενα:

• σε περίπτωση παραβίασης στην περιοχή του σπόνδυλου Τ1 - επώδυνες αισθήσεις και παραισθησίες από το τμήμα της άνω θωρακικής σπονδυλικής κίνησης απλώνονται συχνότερα κατά μήκος της υπερκαπιδικής ζώνης στην περιοχή μιας από τις μασχάλες μέχρι την άρθρωση του αγκώνα.
• σε περίπτωση παραβίασης στην περιοχή των σπονδύλων T2-T6 - ο πόνος όπως η μεσοπλευρική νευραλγία μπορεί να εκτείνεται από αυτό το τμήμα της σπονδυλικής στήλης κατά μήκος της ενδοκαρπικής περιοχής και να περιβάλλει τις μασχαλιαίες και ωμοπλάτες σε έναν ημικύκλιο, καθώς και 2-6 μεσοπλεύριο χώροστο στέρνο.
• σε περίπτωση παραβίασης στην περιοχή των σπονδύλων T7-T8 - ο πόνος στη ζώνη απλώνεται κυρίως από το κάτω επίπεδο των ωμοπλάτων των σπονδυλικών πλευρικών αρθρώσεων στα ανώτερα τμήματα της πλευρικής αψίδας και επηρεάζει την επιγαστρική περιοχή, όπου προκαλείμυϊκή άμυνα (έντονη μυϊκή ένταση)
• σε περίπτωση παραβίασης στην περιοχή των σπονδύλων T9-T10 - η μεσοπλευρική νευραλγία επεκτείνεται από τα τμήματα της κάτω θωρακικής σπονδυλικής κίνησης στα κάτω μέρη του πλευρικού τόξου και περαιτέρω στην ομφαλική περιοχή, αλλάζοντας τον τόνο του μεσαίου τμήματος των κοιλιακών μυών.
• σε περίπτωση παραβίασης στην περιοχή των σπονδύλων T11-T12 - ο πόνος προέρχεται επίσης από τα τμήματα της κάτω θωρακικής σπονδυλικής κίνησης και φτάνει στις υπογαστρικές περιοχές (κάτω από το στομάχι) και στις βουβωνικές περιοχές κατά μήκος των αντίστοιχων πλευρικών ζωνών του στήθους.

Εκτός από τον πόνο, αρκετά συχνά τα ριζικά σύνδρομα της θωρακικής οστεοχόνδρωσης συνοδεύονται από αρνητικά συμπτώματα από ορισμένα εσωτερικά όργανα της κοιλιακής κοιλότητας ή / και του θώρακα. Επιπλέον, σε ορισμένες περιπτώσεις, τέτοια συμπτώματαείναι τόσο παρόμοια με τις παθολογικές εκδηλώσεις άλλων ασθενειών που είναι σχεδόν αδύνατο να αναγνωρίσουμε με ακρίβεια την ιδιοκτησία τους χωρίς κατευθυνόμενη έρευνα. Για παράδειγμα, η ιατρική βιβλιογραφία περιγράφει μια περίπτωση ακατάλληλης συμπεριφοράςσκωληκοειδεκτομή (χειρουργική επέμβαση για την απομάκρυνση του προσαρτήματος) σύμφωνα με τη σαφή κλινική οξείας σκωληκοειδίτιδας, η οποία στην πραγματικότητα αποδείχθηκε ένα από τα έντονα σύνδρομα της οστεοχόνδρωσης.

Έτσι, όταν η διαδικασία της οστεοχονδρωσίας εντοπίζεται στην άνω θωρακική περιοχή της σπονδυλικής στήλης (από Τ1 έως Τ4), οι ασθενείς μπορεί να αισθάνονται πόνο και / ή διάφορες δυσφορίες στον οισοφάγο ή τον φάρυγγα, οι οποίες συχνά θεωρούνται ωςτην παρουσία ξένου σώματος. Τέτοιες αισθήσεις είναι συχνά παροξυσμικές (μερικές φορές μόνιμες) και εντείνονται με σοβαρό φορτίο στο προβληματικό μέρος της πλάτης. Μερικές φορές οι εκδηλώσεις του ριζικού συνδρόμου στο άνω θωρακικό τμήμα συγχέονται με σημείααποφρακτική βρογχίτιδα ή πνευμονία, καθώς ο αντανακλαστικός βήχας με οστεοχόνδρωση της θωρακικής περιοχής και ο θωρακικός πόνος μοιάζουν με τα συμπτώματα αυτής της ομάδας ασθενειών. Επίσης, ο θωρακικός πόνος μπορεί να εμφανιστεί με τη μορφή θωρακίας, που θυμίζειη έντασή του είναι μια επίθεση στηθάγχης, πνευμονικού θρομβοεμβολισμού, εμφράγματος του μυοκαρδίουκαι άλλες παρόμοιες παθολογίες σοβαρής φύσης, η οποία απαιτεί λεπτομερή διαφορική ανάλυση από τους γιατρούς.

Ασθενείς με οστεοχόνδρωση στο μεσαίο θωρακικό τμήμα της σπονδυλικής στήλης (T5 έως T7) συχνά αντιμετωπίζουν δυσφορία και πόνο στο ηλιακό πλέγμα και στο στομάχι, που ονομάζονται σπονδυλική γαστραλγία. Στην ήττατμήματα της νωτιαίας κίνησης T8-T9, είναι πιθανός πόνος στην δωδεκαδακτυλική περιοχή, που αναφέρεται ως σπονδυλική δωδεκαδακτυλία. . . Και αυτές και άλλες οδυνηρές αισθήσεις σε διαφορετικούς ασθενείς ή σε διαφορετικούςΟι χρόνοι μπορεί να ποικίλουν σε ένταση από ήπια και «πόνο» έως εξαιρετικά οξεία. Ενισχύονται, κατά κανόνα, με παρατεταμένη παραμονή του σώματος σε μία θέση (καθισμένος σε ένα τραπέζι, ξαπλωμένος στην πλάτη σας κ. λπ. ), σε περίπτωση ξαφνικών κινήσεων του σώματος, και επίσης τη στιγμή του φταρνίσματος ή του βήχα. Συχνά αυτοί οι πόνοι συνοδεύονται από παραισθησίες. (μούδιασμα, μυρμήγκιασμα, κάψιμο) στο μέσο του κοιλιακού τοιχώματος.

Με ριζικές εκδηλώσεις οστεοχόνδρωσης στην κάτω θωρακική περιοχή της σπονδυλικής στήλης (από T8 έως T12), ορισμένοι ασθενείς μπορεί να παραπονούνται για πόνο στην κάτω κοιλιακή κοιλότητα, μιμούμενοι εντερικές διαταραχέςή παθολογία. Ωρες ωρεςΟ πόνος εξαπλώνεται στη χοληδόχο κύστη και εντοπίζεται στην οπίσθια περιοχή του δεξιού υποχονδρίου. Ακόμη λιγότερο συχνά, οι ασθενείς βιώνουν πόνο στην υπεραβική περιοχή παρόμοια με την παθολογική κλινική της ουροδόχου κύστης. Όπως και στο προηγούμενοπερίπτωση, η φύση αυτού του πόνου μπορεί να ποικίλει σε αρκετά μεγάλο εύρος (από ήπιο έως έντονο) και η σοβαρότητά τους αυξάνεται με παρατεταμένο φυσικό ή στατικό στρες στη σπονδυλική στήλη, φτάρνισμα, βήχα κ. λπ.

Μυελοπάθεια συμπίεσης

Αυτό το σύνδρομο συμπίεσης της θωρακικής οστεοχόνδρωσης είναι αρκετά σπάνιο και αποτελεί συμπίεση του νωτιαίου μυελού απευθείας από την προκύπτουσα μεσοσπονδύλια κήλη. . . Τα χαρακτηριστικά του συμπτώματα στην αρχήο σχηματισμός εκφράζεται από τοπικό πόνο στην αντίστοιχη περιοχή της πλάτης ή από πόνους στη ζώνη, καθώς και από αίσθημα αδυναμίας και / ή μούδιασμα στα πόδια. Με την πρόοδο, ο πόνος εντείνεται, μπορεί να επηρεάσει τα κατάντημεσοπλεύριος χώρος, κοιλιακά όργανα, βουβωνική περιοχή και αισθητή αισθητή στα κάτω άκρα. Σε σοβαρές περιπτώσεις με μυελοπάθεια συμπίεσηςμπορεί να αναπτυχθεί δυσλειτουργία των πυελικών οργάνων, οδηγώντας σε διακοπή των διαδικασιώναφόδευση ή / και ούρηση. Επιπλέον, μπορεί να υπάρχουν σοβαρές επιφανειακές και βαθιές παραισθησίες και αισθητηριακές διαταραχές, έως και σπαστική πάρεσηένα ή ακόμα και τα δύο πόδια.

Αγγειακή συμπίεση

Η συμπίεση των αγγείων που γειτνιάζουν με το θωρακικό τμήμα της σπονδυλικής στήλης οδηγεί σε μυελοϊσχαιμία, ως αποτέλεσμα της οποίας διακόπτεται η παροχή αίματος, και ως εκ τούτου η σωστή διατροφή του νωτιαίου μυελού. Οι εκδηλώσεις αυτού του συνδρόμου είναι στην πραγματικότηταεπαναλάβετε εντελώς τα συμπτώματα της μυελοπάθειας συμπίεσηςκαι χαρακτηρίζονται κυρίως από πυελικές διαταραχές, καθώς και απώλεια αίσθησης στα κάτω άκρα και μείωση της λειτουργικότητάς τους. Οι ασθενείς συχνά περιγράφουναυτό το πρόβλημα με τη φράση - "τα πόδια αποτυγχάνουν".

Φυτικά σύνδρομα

Σε ορισμένες περιπτώσεις, με θωρακική οστεοχόνδρωση, οι βλαστικοί νευρικοί κόμβοι (γάγγλια) έχουν υποστεί βλάβη, ως αποτέλεσμα των οποίων ο ασθενής μπορεί να εμφανίσει μεγάλη ποικιλία αρνητικών συμπτωμάτων. Αυτές μπορεί να είναι διάφορες παραισθησίες. , κνησμός και αλλαγές στη μελάγχρωση του δέρματος στην περιοχή του προβλήματος των γαγγλίων, πόνος στο μισό του σώματος, διαταραχές στην τοπική θερμοκρασία, απώλεια υπερ- ή μυών, αποδιοργάνωση στην εργασία των άκρων ή των εσωτερικών οργάνων κ. λπ. Σύμφωνα με τοΣτην πραγματικότητα, αυτά τα σπλαχνικά σπονδυλογενή συμπτώματα είναι παρόμοια με τις εκδηλώσεις των ριζικών συνδρόμων, αλλά διαφέρουν από αυτά απουσία σαφούς εντοπισμού και παρουσία εκκριτικών και κινητικών διαταραχών. Όταν συμμετέχει στην παθολογική διαδικασία ενός αστεροειδούςέναν κόμβο που επηρεάζει τους άνω θωρακικούς σπονδύλους, μπορεί να υπάρχουν ανωμαλίες στους βραχίονες, το άνω στήθος και την καρδιά. Σε περίπτωση βλάβης στα κάτω θώρακα γάγγλια, λειτουργικές διαταραχές μπορεί να εμφανιστούν σεόργανα της μικρής λεκάνης, κοιλιακή και θωρακική κοιλότητα, καθώς και τροφικές αλλαγές στα κάτω άκρα και στο υπόλοιπο σώμα.